فرقه اول زيديه مى‏ باشند و آنها كسانى هستند كه خود را اتباع زيد بن على بن‏ الحسين عليه ‏السلام مى‏ دانند و زيد را بعد از امام زين ‏العابدين عليه ‏السلام امام مى‏ دانند و الحال در يمن و اطراف آن زيدى‏ ها بسيار مى ‏باشند.
عقيده آنها بر آن است كه هر علوى فاطمى كه عالم و زاهد و شجاع باشد و علاوه خروج به سيف و شمشير نموده و مردم را دعوت به خود نمايد، آن امام است.
و چون جناب زيد در زمان خلافت هشام بن عبدالملك اموى به واسطه فشار و ظلم بنى‏اميه در كوفه خروج كرد و شربت شهادت نوشيد (چنان‏چه پريشب شرح حال آن بزرگ‏وار را به مناسبتى عرض نمودم) او را امام دانسته و پيروى او را بر خود حتم مى‏دانند و حال آن كه مقام جناب زيد بالاتر از آن است كه چنين نسبتى را به او بدهند.
جناب زيد از سادات بزرگ بنى ‏هاشم بوده، در زهد و علم و فضل و فهم و دين و ورع و عبادت و شجاعت و سخاوت، برجسته قوم و پيوسته قائم الليل و صائم ‏النهار بوده. رسول اكرم صلى ‏الله‏ عليه ‏و ‏آله خبر شهادت آن جناب را داده، چنان‏چه از حضرت سيدالشهداء اباعبداللّه‏ الحسين عليه‏ السلام رسيده كه فرمود: وضع رسول‏ اللّه‏ يده على صلبى قال يا حسين سيخرج من صلبك رجل يقال له زيد يقتل شهيدا فإذا كان يوم القيمة يتخطى هو و اصحابه رقاب الناس و يدخله الجنة.(1)
ولى خود جناب زيد ابدا ادعاى امامت نداشته و اين تهمتى است كه به آن حضرت نسبت داده ‏اند والا آن جناب خود را تابع و مطيع امامت برادر بزرگ‏وارش حضرت امام محمد باقر عليه ‏السلام مى‏ دانسته، ولى بازیگرانى بعد از آن حضرت قائل به اصلى شدند كه ليس الامام من جلس فى بيته و ارخى ستره بل الامام كل فاطمى عالم صالح ذو راى يخرج بالسيف.(2)
مردم را دعوت به امامت آن حضرت نموده و تشكيلاتى دادند به اصطلاح، دكانى براى پيشرفت مقاصد خود باز نمودند و آنها پنج فرقه گرديدند: مغيريه، جاروديه، ذكيريه، خشبيه و خلقيه.
*************************
1-رسول اكرم صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏ آله دست مباركش را گذارد بر پشت من و فرمود: «يا حسين، زود است بيرون مى‏ آيد از صلب تو مردى كه او را زيد مى‏ گويند. كشته مى‏ شود در حال شهادت. چون روز قيامت شود خود و اصحابش پا مى‏ گذارند بر گردن‏ هاى مردم و داخل بهشت مى‏ شوند. بحارالانوار، ج 46، ص 199 ـ كفايه ‏الاثر، ص 308. (بديهى است مراد، اصحابى هستند كه به نام نهضت در مقابل بنى ‏اميه با آن حضرت قيام نمودند).
2-امام نيست آن كسى كه در خانه بنشيند و خود را بپوشاند از مردم، بلكه امام هر فاطمى، عالم، صالح، صاحب رأى است كه خروج به شمشير بنمايد. من لايحضرالفقيه، ج 4، ص 43 ـ مجمع‏ البحرين، ج 2، ص 308.

نوشتن دیدگاه