مخصوصاً بخارى در صحيح (1) و مسلم در صحيح (2) و سليمان بلخى حنفى در ينابيع المودة (3) حتى ابن حجر متعصب در صواعق (4) و ديگران از علماى بزرگ شما از كعب بن عجزه نقل مى كنند كه چون آيه «إِنَّ اللّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ» الخ نازل گرديد، عرض كرديم: «يا رسول اللّه! طريقه سلام كردن بر تو را دانستيم. كيف نصلى عليك؛ چگونه صلوات بر شما بفرستيم.» حضرت فرمودند: «به اين طريق صلوات بفرستيد اللهم صل على محمد و آل محمد» و در روايات ديگر كما صليت على ابراهيم و آل ابراهيم انك حميد مجيد.
و امام فخر رازى در تفسير كبير (5) نقل مى نمايد كه از رسول اكرم صلى الله عليه و آله سؤال نمودند: «چگونه صلوات بر شما بفرستيم.» فرمودند بگوييد: اللهم صل على محمد و على آل محمد كما صليت على ابراهيم و على آل ابراهيم و بارك على محمد و على آل محمد كما باركت على ابراهيم و على آل ابراهيم انك حميد مجيد.
و ابن حجر (6) همين روايت را با مختصر اختلافى در الفاظ از حاكم نقل نموده، آن گاه اظهار عقيده و رأى نموده، گويد: و فيه دليل ظاهر على ان الامر بالصلوات عليه الصلوات على آله؛ يعنى در حديث دليل ظاهر است بر اينكه امر به صلوات بر پيغمبر صلى الله عليه و آله صلوات بر آل آن حضرت هم هست؛ و نيز روايت نموده است كه فرمود: لا تصلوا علىّ الصلوة البترا؛ يعنى صلوات ابتر و بريده بر من نفرستيد. عرض كردند: «يا رسول اللّه! صلوات ابتر كدام است؟» فرمود: «اين كه بگوييد: اللهم صل على محمد، بلكه بگوييد: اللهم صل على محمد و على آل محمد».
و نيز از ديلمى (7) نقل نموده كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: الدعاء محجوب حتى يصلى على محمد و آله؛ يعنى دعا در حجاب مى ماند (و مستجاب نمى شود) تا صلوات بر محمد و آل محمد بفرستند.
و از شافعى نقل مى كنند كه گفت:
يا اهل بيت رسول اللّه حبكم
كفاكم من عظيم القدر انكم
نظر به فرموده رسول اكرم صلى الله عليه و آله كه: الصلوة عمودالدين ان قبلت قبل ما سواها و ان ردت رد ما سواها؛ (9) قبولى تمام اعمال بسته به نماز است و نظر به اخبارى كه عرض شد، قبولى نماز هم به صلوات بر محمد و آل محمد است؛ چنانچه شافعى خود اقرار نموده است.
و سيد ابى بكر بن شهاب الدين علوى از كتاب رشفه الصادى من بحر فضايل بنى النبى الهادى (10) بياناتى در وجوب صلوات بر محمد و آل محمد دارد و دلايلى از نسائى و دارقطنى و ابن حجر و بيقهى از ابوبكر طرطوسى از ابواسحق مروزى و از سمهودى و نووى در تنقيح و شيخ سراج الدين قصيمى يمنى آورده كه صلوات بر آل محمد بعد از نام مبارك محمد صلى الله عليه و آله در تشهد نماز واجب است كه چون وقت گذشته، از بيان مفصل آن صرف نظر نموده و قضاوت را به ضمير پاك آقايان واگذار مى نمايم.
پس آقايان تصديق مى فرماييد كه سلام و صلوات بر اهل بيت پيغمبر صلى الله عليه و آله بدعت نيست، بلكه سنت و عبادتى است كه دستور خود پيغمبر است و انكار اين معنى را قطعا نمى كنند، مگر خوارج و نواصب و متعصبين عنود و مبغضين لجوج ـ خذلهم اللّه ـ كه امر را بر برادران اهل سنت مشتبه نموده و مى نمايند.
بديهى است كسانى كه در اين حكم، قرين خاتم الانبياء صلى الله عليه و آله هستند و در ذكر مقدم بر غيرند، قياس آنان بر ديگران نمودن و ديگران را بر آن ها ترجيح دادن از سفاهت و جهالت يا تعصب و بى خبرى است.
(در اين موقع چون شب از نصف گذشته و آثار كسالت در بعض جلسا ظاهر ، مجلس را ختم نموديم، پس از صرف چاى و قرار اين كه فردا شب زودتر تشريف بياورند، متفرق گرديدند).
*************************
1-صحيح بخارى، ج 4، ص 118.
2-صحيح مسلم، ج 2، ص 16.
3-ينابيع المودة، ج 3، ص 367.
4-صواعق المحرقه، ص 147.
5-تفسير كبير، ج 25، ص 227.
6-صواعق المحرقة، ص 147.
7-صواعق المحرقه، ص 148 ـ ينابيع المودة، ج 2، ص 434.
8-اى اهل بيت رسول اللّه! دوستى شما را خدا در قرآن مجيد واجب نموده. در بزرگى مقام و مرتبه شما همين بس است كه هر كسى بر شما صلوات نفرستد، نماز او قبول نمى شود مراد شافعى، صلوات در تشهد نماز است كه اگر عمدا ترك كنند، باعث بطلان و عدم قبولى نماز است. ( صواعق المحرقه، ص 148).
9-نماز ستون و نگاهبان دين است؛ اگر نماز قبول شد، ماسواى آن از اعمال قبول مى شود و اگر نماز رد شد، ماسواى آن هم رد مى شود. منهاج الصالحين، ج 1، ص 130.
10-رشفه الصادى، ص 67.