داعى : جامعه شيعه هرگز عملى برخلاف نص ننموده و نمى‏ نمايند، منتها در قرون ماضيه، اعادى آنها از خوارج و نواصب و اموى‏ ها و اتباع آن ها، بهانه‏ جويى ‏ها نموده و براى آن كه شعيان را اهل بدعت معرفى نمايند، دلايل ساختگى اقامه نمودند كه بزرگان علماى شيعه جواب تمام آنها را داده و ثابت نموده ‏اند كه ما اهل بدعت نيستيم. قلم در دست دشمن كه افتاد، تنها قاضى رفته، هرچه مى ‏خواهند مى ‏نويسند. جواب از همين موضوع هم مفصلاً داده شده، ولى چون وقت گذشته از جواب مفصل صرف‏ نظر مى‏ نمايم. براى اين‏ كه فرمايش شما بلاجواب نماند و امر هم بر آقايان جلسا و برادران عزيزم مشتبه نگردد، مختصرا عرض مى ‏نمايم.
اولاً در اين آيه، منع از سلام و صلوات بر ديگرى ننموده، فقط امر مى ‏فرمايد كه بر مسلمانان لازم است كه بر آن حضرت صلوات بفرستند.
ثانيا همان خداوند متعال كه اين آيه را نازل فرموده در آيه 130 سوره 37 ( صافات) مى‏ فرمايد: «سَلامٌ عَلى إِلْ‏ياسِينَ».
يكى از خصايص بزرگ خاندان رسالت همين است كه در قرآن همه جا سلام مخصوص به انبياى عظام مى ‏نمايد و مى‏ فرمايد: «سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِي الْعالَمِينَ»، «سَلامٌ عَلى إِبْراهِيمَ»، «سَلامٌ عَلى مُوسى وَ هارُونَ».(1)
ولى در هيچ كجاى قرآن سلام بر اولاد انبيا ننمودند، مگر به اولاد خاتم‏ الانبياء صلى ‏الله‏ عليه‏ و ‏آله كه مى ‏فرمايد: «سَلامٌ عَلى إِلْ ‏ياسِينَ». (يس) يكى از نام‏ هاى خاتم‏ الانبياست.
*************************
1-اين آيات در سوره 37 الصافات مى ‏باشد (آيات 79، 109، 120).

نوشتن دیدگاه