تنبيه چهارم: در بيان حدود و اوقات زيارت آنحضرت (عليه السلام) است، كه انسان نسبت به آن حدود و اوقات و ماه ها و سالها دائماً محافظت داشته باشد، و بيان آنكه آن همه ثوابهاى مهم و آن مراتب بزرگ موقوف و مشروط است بر عمل نمودن به آن؛ در حدّ زمانى كه معيّن گرديده، و هرگاه با قدرت و اختيار از آن حدّ تعدّى كند؛ موجب نقصان در آن مراتب و فضائل خواهد شد.
و اين مثل آن است كه از براى اهل نماز مقامات عالى در بهشت معيّن شده؛ لكن موقوف است به آنكه به حدود وقتى و زمانى نماز عمل شود، و بطور دائم در شبانه روز؛ در پنج وقت بجا آورده شود، و در روزه نيز بايد در هر سال يك ماه بجا آورده شود، و همچنين در خمس و زكات و حجّ و سائر فرائض الهى؛ اگر در اوقات مخصوصه انجام نشود، و با قدرت و اختيار؛ نقص در آن وارد كند، او از اهل آن عمل محسوب نمى شود، و از فيوضات و آثار دنيوى و اُخروى آنها محروم مى ماند.
و همچنين است امر زيارت كه اكثر آن فضائل جليله و خاصّه موقوف به آن است كه بنده به وظيفه حدّ زمانى زيارت بر حسب شب و روز و هفته و ماه و سال عمل نمايد، به وجهى كه در اخبار نسبت به دور و نزديك، و آنكه امكان دارد و يا عاجز است؛ معيّن شده است.
-----------------------------------------
آيت الله ميرزا محمّد باقر فقيه ايماني

نوشتن دیدگاه