در «تفسير حضرت امام حسن عسكرى (عليه السلام) » روايت شده كه آنحضرت از آباء طاهرينش صلوات الله عليهم اجمعين نقل فرموده:
(دو عمل و عبادت است كه اهميّت زيادى دارد، تا آنجا كه مؤمن بسيار دعا نمايد، و طلب توفيق آن دو عمل را از خداوند بخواهد، يكى معرفت و شناخت به اداء حقوق برادران مؤمن، و ديگرى حُسن تقيّه) (1) .
و در همان كتاب از حضرت امام زين العابدين (عليه السلام) روايت شده كه حضرتش فرمود:
(دو گناه است كه خداوند عفو نمى فرمايد و حتماً تقاص و تلافى آن را به عقوبت و عذابى مى فرمايد، مگر آنكه بنده از آن توبه نمايد، و هر نقصانى كه بواسطه اين دو گناه وقوع يافته باشد تدارك نمايد، و آن دو گناه: يكى ترك اداء حقوق مؤمنين و تضييع آن است، و ديگرى ترك تقيّه در مورد لزوم آن است) (2) .
پس بنده مؤمن بعد از شناخت به آنچه در مدح تقيّه و تأكيد در آن وارد شده است؛ و آنكه از بزرگترين فوائد و فضائل تقيّه آن است كه به سبب آن نصرت و يارى حضرت حجّت الله (عليه السلام) حاصل مى شود، و نيز دانست كه ترك تقيّه مذمّت شديدى دارد؛ و همچنين آشنائى با اقسام و مواردى كه هركس ممكن است مبتلا به آن شود پيدا كرد؛ پس سزاوار است كه از آن غافل نباشد.
و از خداوند توفيق عمل به آن را ـ به بهترين وجه ـ بسيار طلب نمايد، و از آنچه ممكن است از او واقع شده باشد؛ توبه واقعى نمايد، و در تدارك آنچه را كه مى داند واقع شده؛ كوشا باشد، تا آنكه به بليّه سخت آن گرفتار نشود.
---------------------------------------------
1-تفسير امام حسن عسكرى (عليه السلام) ص323.
2-تفسير امام حسن عسكرى (عليه السلام) ص321.
-----------------------------------------
آيت الله ميرزا محمّد باقر فقيه ايماني
تذكّر مهمّ در مورد تقيّه
- بازدید: 1454