پـس از تـرسـيـم نـكـاتـى در مـورد يـاران خاص امام مهدى عليه السلام و برخى صفات و امتيازات آنان، اينك به بحث از چگونگى ظهور آن گرامى باز مى گرديم ....
واقـعـيت اين است كه برخى از ياران امام عصر عليه السلام در فرا رسيدن هنگامه ظهور و قـيـام آن گـرامـى، خـود وارد مـكـه مـى گـردنـد و به جستجوى ياران مى پردازند. در اوج جستجوى آنان از آن گرامى است كه مردى از طرف امام عصر عليه السلام نزد آنان مى آيد و از شمار آنان جويا مى شود كه آنان مى گويند: (ما حدود 40 نفر هستيم.)
فرستاده ويژه امام مهدى عليه السلام از آنان مى پرسد: (اگر شما آن حضرت را ببينيد چگونه خواهيد بود؟)
پـاسـخ مـى دهند: (بخداى سوگند! اگر به ما فرمان دهد بر ضد كوهها پيكار نماييم، به همراه او چنين خواهيم نمود.)
و بـا ايـن سـخـن عـمـيـق، اعـتـقـادشـان بـه امـام مـهـدى عـليـه السـلام و آمـادگـى كامل خويش براى فداكارى در راه اجراى دستورات او را به نمايش مى نهند.
آنگاه فرستاده ويژه امام، شب آينده بسوى همان گروه مى شتابد و مى گويد: (ده نفر از شايستگان خويش را برگزينيد.)
آنان بر مى گزينند و او آنان را براى ديدار آن گرامى مى برد و در شب ديگر به بقيه فرصت مى دهد تا بصورت آشكار با آن حضرت ديدار كنند.(1)
و سرانجام آن 313 نفر برگرد وجود مبارك آن خورشيد جهان افروز، در مكه يا اطراف آن، گـرد مـى آيـنـد و آنـگـاه كـه روز 25 مـاه ذيـحـجـه از راه مى رسد امام مهدى عليه السلام بـزرگـمـردى بنام (نفس زكيه) را ـ كه در بخش علائم ظهور از او سخن رفت ـ بسوى مـردم مـكـه مـى فـرسـتـد و آنـان او را مـيـان ركـن و مـقـام، سر مى برند و سرش را بسوى (سفيانى) در شام، گسيل مى دارند.
پس از اين رخداد است كه حضرت مهدى عليه السلام در روز عاشورا در مسجدالحرام حاضر مى شود و در مقام ابراهيم نماز مى گذارد و در حاليكه يارانش پروانه وار برگرد او مى چرخند، نخستين خطابه جهانى و جاودانه خويش را آغاز مى كند.
------------------------------------------
1-غـيـبـت نـعمانى، باب 30، ص 182 و عقدالدرر، ص 134، باب 5. روايت از امام بـاقـر عـليـه السـلام است كه ما پاره اى از توضيحات بر آن افزوديم. (مؤلف قدس سره)
--------------------------------------
آيت الله سيد محمد كاظم قزوينى

نوشتن دیدگاه