درسـت پـيـش از شـش روز از رحـلت چهارمين نايب خاص بود كه پيام كتبى مباركى از سوى حضرت مهدى (عليه السلام) به آن جناب صادر گرديد، كه اينگونه بود:
بسم الله الرحمن الرحيم
يا على بن محمد السمرى! اعظم الله اجر اخوانك فيك، فانك ميت ما بينك و بين ستة ايام، فـاجـمـع امـرك و لاتـوص الى احـد فـيـقـوم مـقـامـك بعد وفاتك، فقد وقعت الغيبة التامة فـلاظـهـور الا بـعـد اذن الله ـ تـعـالى ذكـرة ـ و ذلك بـعـد طول الامد وقسوة القلوب و متلاء الارض جورا.(1)
بنام خداوند بخشنده بخشايشگر
هـان اى على بن محمد سمرى! خداوند پاداش برادران دينى ات را در رحلت تو، پر شكوه و بزرگ گرداند. تو تا شش ‍ روز ديگر به سراى باقى خواهى شتافت، از اين رو به كـارهـايت رسيدگى كن و در مورد هيچ كس به عنوان جانشين خود، وصيت ننما، چرا كه عصر غيبت كامل، فرا رسيده است و ديگر جز پس از دريافت فرمان از جانب خدا ظهور نخواهد بود و دريـافـت فـرمـان از جـانب خدا نيز پس از گذشت روزگاران و سخت شدن قلبهاى مردم و لبريز شدن زمين از ظلم و جور خواهد بود.
جناب سمرى، اين توقيع مبارك را در خانه اش براى مردم خواند و آنان از روى آن توقيع شـريـف، نسخه برداشتند و از خانه آن جناب رفتند، اما هنگامى كه روز ششم بسوى خانه او آمدند، ديدند در واپسين لحظات است.
پرسيدند: (جانشين شما كيست؟)
پاسخ داد: (خداى را امرى است كه خود به انجام رساننده آن است.)
و ايـن آخـريـن سـخـنـى بـود كـه از او شـنـيـده شـد و آنـگـاه جـهـان را بـدرود گفت و اين در سال 329 هجرى اتفاق افتاد.(2)
------------------------------------------
1-اكمال الدين، ج 2، ص 516 و غيبت طوسى، ص 242 و 243.
2-منتخب الاثر، ص 399.
--------------------------------------
آيت الله سيد محمد كاظم قزوينى

نوشتن دیدگاه