مجلس سى وششم
پاسـخ امـام حسيـن (ع)به بشر بن غالب
«امام دعا الى هدى فاجابوه اليه , وامام دعا الى ضلالة فاجابوه اليها, هولا في الجنة وهو لا في النار, وهو قوله عزوجل : (فريق في الجنة وفريق في السعير) «1» .
«بـشـر بـن غـالب » كه نام او در زمره اصحاب ائمه (ع) ذكر شده , در بين راه ازسيدالشهدا(ع) از تفسير آيه شريفه سوره اسرا, آيه 71: (يوم ندعوا كل اناس بامامهم) سؤال كرد وپرسيد اينكه خداوند متعال مى فرمايد: «در روز قيامت هرجمعيتى را با امام ورهبر خودشان صدا مى زنيم », يعنى چه ؟
حضرت در پاسخ فرمود: «امامى كه مردم را به هدايت مى خواند ومردم اورااجابت مى كنند وامامى كه مردم را به ضلالت وگمراهى دعوت مى كند وعده اى هم اورا پاسخ (مثبت ) مى دهند دسته اول در بـهـشـت ودسـتـه دوم در آتش هستند واين است معناى آيه شريفه سوره شورى , آيه هفتم كه مى فرمايد: دسته اى به بهشت مى روندودسته اى به آتش».
يعنى آيه شريفه سوره شورى , مبين ومفسر آيه شريفه در سوره اسرااست .
ايـن از نظر قرآن مسلم است كه انسان در دنيا به هر كس وهر چيز علاقه مندباشد, در قيامت هم با او مـحشور مى شود در روايت «ريان بن شبيب » كه محدث قمى در مقدمه نفس المهموم مسندا بـاسـى واسـطـه از ريـان بـن شبيب نقل مى كند, آمده است :در روز اول محرم به خدمت حضرت رضا(ع) رسيدم ودر ضمن حديث مفصلى , درخاتمه امام (ع) فرمود:
«يـا بن شبيب ! ان سرك ان تكون معنا فى الدرجات العلى من الجنان فاحزن لحزننا وافرح لفرحنا وعليك بولايتنا, فلو ان رجلا تولى حجرا لحشره اللّه معه يوم القيامة ».
«اى پـسر شبيب ! اگر مى خواهى كه فرداى قيامت با ما در درجات عالى بهشت باشى , در حزن ما محزون ودر شادى ما شاد باش , وبر تو باد كه به ولايت ما چنگ بزنى , بدان اگر كسى سنگى را هم دوست بدارد, فرداى قيامت , خداى تعالى اورا باهمان سنگ محشور مى كند».
وهمچنين در روايت ديگر امام صادق (ع) مى فرمايد:
«الا تـحـمـدون اللّه اذا كـان يـوم القيامة فدعا كل قوم الى من يتولونه ودعانا الى رسول اللّه (ص) وفزعتم الينا, فالى اين ترون يذهب بكم الى الجنة ورب الكعبة , قالهاثلاثا» «2» .
«آيـا خـداوندرا شكر نمى گذاريد هنگامى كه روز قيامت فرا برسد, هرجمعيتى را صدا مى زنند با كـسـى كـه بـه آنـان علاقه مند بوده است ومارا هم به سوى پيامبر(ص) مى خوانند وشما به ما پناه مى آوريد, آنگاه كجا خواهيد رفت ؟
به خداى كعبه سوگند كه شمارا به بهشت مى برند! حضرت اين جمله را سه مرتبه تكرار فرمود».
______________________________________
1- بحار الانوار, 44/313.
2- مجمع البيان , 6/430.