1 ـ «زيارت عاشورا»:
... السلام عليك يا ثارالله و ابن ثاره و الوتر الموتور ... بأبي أنت و أمي لقد عظم مصابي بك فأسئل الله الذي أكرم مقامك و أكرمني بك أن يرزقني طلب ثارك مع إمام منصور من أهل بيت محمد(ص) ... و أسئله أن يبلغني المقام المحود لكم عندالله و أن يرزقني طلب ثاركم مع إمام هدي ظاهر ناطق بالحق منكم...
... سلام بر تو اي كسي كه خدا خونخواه توست و فرزند كسي هستي كه خدا خونخواه اوست.
و [سلام بر تو] اي انتقام الهي [كه خداوند منتقم خون توست و خود نيز منتقم خون عزيزاني هستي] كه هنوز انتقام خون عزيزانت گرفته نشده است.
... پدر و مادرم به قربانت! به تحقيق مصيبت من بر تو بزرگ و طاقت‌فرسا گشته است. از اين رو از خداوندي كه مقام و منزلت تو را گرامي داشت و به واسطه‌ي تو مرا نيز مورد بزرگداشت قرار داد، مي‌خواهم كه اين توفيق را به من عطا فرمايد كه به همراه امامي از اهل بيت محمد «صلي الله عليه و آله» كه مورد نصرت الهي است، به انتقامجويي و خونخواهي تو برخيزم...
و از خداوند مسئلت دارم كه مرا آن به جايگاه پسنديده‌اي كه براي شما نزد خدا هست، برساند و خونخواهي شما را به همراه امامي از شما اهل بيت كه هدايتگر و ظاهر است و زبان او گوياي به حق است، روزي من قرار دهد...
2 ـ «زيارت ناحيه‌ي مقدسه»:
... السلام عليك سلام العارف بحرمتك، المخلص في ولايتك، المتقرب إلي الله بمحبتك، البريء من أعدائك، سلام من قلبه بمصابك مقروح، و دمعه عند ذكرك مسفوح، سلام المفجوع الحزين، الواله المستكين، سلام من لو كان معك بالطفوف لو قاك بنفسه حدّ السيوف، و بذل حشاشته دونك للحتوف، و جاهد بين يديك، و نصرك علي من بغي عليك، و فداك بروحه و جسده و ماله و ولده، و روحه لروحك فداء، و أهله لأهلك و قاء ... لقد قتلوا بقتلك الإسلام، و عطلوا الصلوة و الصيام و نقضوا السنن و الاحكام، و هدموا قواعد الإيمان، و حرفوا آيات القرآن، و هملجوا في البغي و العدوان، لقد أصبح رسول الله(ص) موتوراً و عاد كتاب الله عزوجل مهجوراً[1]...
... سلام بر تو، سلام كسي كه به حرمت تو آگاه است و در ولايت تو اخلاص دارد و به سبب محبت تو به خدا تقرب مي‌جويد و از دشمنان تو بيزار است.
سلام كسي كه قلبش در اثر مصائب تو زخمي و مجروح است و اشكش در هنگام ياد تو جاري است.
سلامِ آن فاجعه‌زده‌ي محزوني كه از شدت حزن و اندوه، مدهوش و حيرت‌زده شده و به مسكنت و ناچاري افتاده است.
سلامِ كسي كه اگر به همراه تو در آن سرزمين ساحل فرات بود، هر آينه با جان خود تو را از تيزي شمشيرها محافظت مي‌كرد و نيمه جان خود را در پيش پاي تو تقديم مرگ مي‌كرد و در پيش روي تو جهاد مي‌كرد و به تو بر عليه كساني كه ظلمت كردند، ياري مي‌رساند و خود را با جان خود و جسم خود و مال خود و فرزندان خود قرباني تو قرار مي‌داد. جان او فداي جان تو باد و اهل و خاندان او سپر و بلا گردان اهل و خاندان تو باد!
به تحقيق با كشتن تو اسلام را كشتند و نماز و روزه را تعطيل كردند و احكام و سنتها را نقض كردند و از بين بردند و پايه‌هاي ايمان را ويران كردند و آيات قرآن را تحريف كردند و به سرعت در سركشي و عداوت و كينه‌توزي پيش تاختند.
به تحقيق در اثر كشته شدن تو بر رسول خدا(ص) جنايتي وارد شد كه هنوز انتقام خون عزيزش را نگرفته است و كتاب خداوند عزوجل دوباره مهجور و متروك واقع شد...
3 ـ «زيارت اول امام حسين (ع) در مفاتيح الجنان»:
السلام عليك يا حجة الله و ابن حجته، السلام عليك يا قتيل الله و ابن قتيله، السلام عليك يا ثار الله و ابن ثاره، السلام عليك يا وتر الله الموتور في السموات و الأرض، أشهد أن دمك سكن في الخلد، و اقشعرت له أظلة العرش و بكي له جميع الخلائق، و بكت له السماوات السبع و الأرضون السبع و ما فيهن و ما بينهن، و من ينقلب في الجنة و النار من خلق ربنا، و ما يري و ما لايري...
سلام بر تو اي حجت خدا و فرزند حجت خدا. سلام بر تو اي كشته‌ي خدا و فرزند كشته‌ي خدا. سلام بر تو اي كسي كه خدا خونخواه توست و فرزند كسي هستي كه خدا خونخواه اوست. سلام بر تو اي انتقام الهي [كه خداوند منتقم خون توست و خود نيز منتقم خون عزيزاني هستي] كه هنوز انتقام خون عزيزانت گرفته نشده است و خونخواهي اين ظلمها هنوز در آسمانها و زمين استمرار دارد.
شهادت مي‌دهم كه خون تو در جاودانگي مأوي گرفت و به خاطر آن، اركان و پايه‌هاي عرش الهي لرزيدن گرفت و تمام مخلوقات براي آن گريه كردند و آسمانهاي هفت‌گانه و زمينهاي هفت‌گانه و آنچه كه درون آنهاست و آنچه كه در بين آنهاست و هركدام از خلق خدا كه در بهشت و جهنم حركت مي‌كند، و آنچه ديدني است و آنچه ناپيداست براي آن گريان شدند...
4 ـ «دعاي بعد از زيارت امام حسين(ع)»:
(عن الصادق(ع) في الدعاء بعد زيارة الحسين(ع)): ثم تضع خدّك عليه ]القبر[ و تقول: اللهم رب الحسين(ع) اشف صدر الحسين(ع)، اللهم رب الحسين(ع) اطلب بدم الحسين(ع)، اللهم رب الحسين(ع) انتقم ممن رضي بقتل الحسين(ع)، اللهم رب الحسين(ع) انتقم ممن خالف الحسين(ع)، اللهم رب الحسين(ع) انتقم ممن فرح بقتل الحسين(ع)، ـ ‌و تبتهل في اللعنة علي من قتل الحسين(ع) و أميرالمؤمنين(ع).[2]
(از امام صادق(ع) در دعاي بعد از زيارت امام حسين(ع) روايت شده است):
سپس گونه خود را بر روي قبر مي‌گذاري و مي‌گويي:
خدايا! اي پروردگار حسين(ع)، شفا بده سينه‌ي حسين(ع) را. خدايا! اي پروردگار حسين(ع)، طلب كن انتقام خون حسين(ع) را. خدايا! اي پروردگار حسين(ع)، انتقام گير از كسي كه راضي شد به كشته شدن حسين(ع). خدايا! اي پروردگار حسين(ع)، انتقام بگير از كسي كه با حسين(ع) مخالفت كرد. خدايا! اي پروردگار حسين(ع)،‌ انتقام بگير از كسي كه با كشته شدن حسين(ع) شاد شد.
سپس كوشش كن در لعنت كردن بر قاتلين امام حسين(ع) و اميرالمؤمنين(ع).
5 ـ «زيارت امام زمان(عج) در مفاتيح الجنان»:
... ذحرك الله لنصرة الدين و إعزاز المؤمنين و الانتقام من الجاحدين المارقين ...
... خداوند تو را براي ياري دين و عزت بخشيدن به مؤمنين و انتقام گرفتن از منكرين و خارجين از دين ذخيره كرد...
6 ـ «دعاي ندبه»:
...اين الطالب بذحول الأنبياء و أبناء الأنبياء اين الطالب بدم المقتول بكربلا...[3]
... كجاست كسي كه طلب مي‌كند انتقام انبيا و فرزندان انبيا را، كجاست كسي كه خونخواهي مي‌كند از خون آنكه در كربلا كشته شد...
-----------------------------------------
[1] ـ بحارالانوار 98/320 و 322.
[2] ـ بحارالانوار 98/173.
[3] ـ بحارالانوار 99/107.
--------------------------------
سید علیرضا شاهرودی

نوشتن دیدگاه