مربيان و والدين علاوه بر اينكه كودكان و نوجوانان را به تفكر سوق مى دهند، لازم است با ايجاد و تقويت انديشه هاى مثبت و سازنده در افكار آنان تاثير گذاشته و افكار پسنديده و انسانى را در مخيله آنان جاى دهند.
انديشيدن براى فداكارى ، ايثار، گذشت ، تحمل مشكلات در راه هدف هاى عالى زندگى ، استقامت و پايدارى ، سخاوت ، كرامت ، كمك به هم نوع مى تواند، مسير زندگى را به سوى رشد و كسب فضائل انسانى سوق دهد.
روانشناسان معتقدند: مثبت انديشى در روان كودك و رشد انسان ها به سوى كمال تاثير فراوانى دارد و انسان در اثر افكار و انديشه هاى زيبا و پسنديده ، آرامش روان و زندگى سالم و راحتى خواهد داشت . عادت دادن فرزندان به انديشه هايى همچون روحيه قناعت ورزى ، خدمت به مردم ، شكيبايى و صفات ارزنده اى همچون : علو همت ، توكل به خدا، اميدوارى به آينده اى مطلوب ، تلاش براى نيل به آرمان ها و خواسته هاى مطلوب ، راز موفقيت در زندگى و موجب آرامش درونى است . كسانى كه چنين انديشه هايى را در سر مى پرورانند، مطمئنا از آرامش روان و شخصيت سالمى برخوردار خواهند بود. حضرت مجتبى عليه السلام در ترغيب به انديشه هاى مثبت و عادت كردن به افكار سالم سخنان و اشعار دل انگيزى دارد كه بعضى از آنان چنين است :
لئن ساءنى دهر عزمت تصبرا
و كل بلاء لا يدوم يسير
و ان سرنى لم ابتهج بسروره
و كل سرور لا يدوم حقير (151)
اگر دنيا مرا ناخشنود مى سازد، شكيبايى پيشه مى كنم و هر بلاى ناپايدارى بالاخره تمام شدنى است و اگر دنيا مرا خشنود و مسرور گرداند، من به شادمانى او خوشحال نمى شوم ، زيرا هر شادى ناپايدار حقير و اندك است .
آن حضرت در سخن ديگرى مى فرمايد: اگر نيازمندى به نزد من آيد، مى گويم اى كسى كه اكرام به او بر من واجب فورى است ، و اى كسى كه فضل او بر هر فاضلى برترى دارد، خوش آمدى ، كه بهترين روز جوانمرد وقتى است كه از او حاجتى درخواست مى شود (152).
اگر انديشه هاى پاك و مثبت را به گونه اى عميق و ريشه دار با جان و عواطف كودكان و نوجوانان عجين كنيم ، بى ترديد به انگيزه هاى پسنديده و رفتارهاى اخلاقى مناسب و مطلوب منجر خواهد شد. مثلا اگر انسان انديشه حضور در محضر خداوند را در سر بپروراند، در او معنويت و نيرويى ايجاد مى شود كه در برابر قوى ترين نيروهاى مخالف و هواهاى نفسانى ايستادگى مى كند، و يا مثلا اين گفتار امام مجتبى عليه السلام را كه مى فرمايد:
ان المومن يتزود و الكافر يتمنع (153)؛ مومن به دنيا به عنوان وسيله و متاع سفر مى نگرد. اما كافر به عنوان بهره ماندگار و هميشگى نگاه مى كند. به عنوان انديشه و تفكر در ذهن خود پرورش دهيم و دنيا را وسيله و پل آخرت بدانيم ، چقدر آرامش روحى و روانى خواهيم داشت .

 -  پاورقی -

 151- مستدرك سفينه البحار، ج 5، ص 475.
152- هدايتگران راه نور، ص 386.
153- بحارالانوار، ج 75، ص 112.

نوشتن دیدگاه