در پايان اين بخش حديثى نقل مى شود كه جنبه ظاهرى قرآنى ندارد ولى تفسير عملى روشنى از مفاهيم و حقايق عاليه قرآن مجيد را دارد و نشانگر كمال عمل وتقيد آن معصوم بزرگوار به رهنمودها و اهداف قرآن كريم است . كه عين حديث از كتاب مستدرك الوسائل آورده مى شود تا يادآور بخشى از حقوق فراموش شده ء اين امام مظلوم نسبت به مسلمين و دوستداران خويش باشد .
احمد بن فهد در كتاب عدة الداعى از ابن عباس روايت نموده است كه همراه حسن بن على در مسجد الحرام بودم او معتكف بود و در حال انجام طواف بود ( در اعتكاف روز دوم و سوم جز براى امور ضرورى نمى توان اعتكاف را به هم زد و از مسجد خارج شد ) كه فردى از شيعيان و دوستداران به او رسيد و عرض كرد من به فلان شخص بدهكارى دارم اگر امكان پرداخت آن از سوى جناب عالى ميسور بود بسيار بجا بود . امام (عليه السلام) در پاسخ فرمودند قسم به صاحب اين بنا پيش من چيزى باقى نمانده است كه توان پرداخت داشته باشم آن شخص عرض كرد پس اگر بتوانيد از او مهلت به من بگيريد بسيار مناسب خواهد بود چون او مرا تهديد به حبس و زندان مى نمايد . ابن عباس گويد : او فورا طواف خود را قطع كرد و همراه او راه افتاد به او عرض كردم آيا فراموش كرده اى كه معتكف هستى ؟ ( و معتكف نمى تواند محل اعتكاف را ترك كند ) امام فرمود (عليه السلام) : نه ، ولى از پدرم شنيده ام كه مى گفت از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) شنيده ام كه مى فرمود : اگر كسى نيازى از نيازهاى برادر ايمانى خود را بر طرف سازد همانند آنست كه هزار سال به عبادت خدا پرداخته است در حالى كه روزها روزه دار ، و شبها ، شب زنده دار و روى پاى خود به عبادت ايستاده باشد . (62)
اين حديث شريف بى نياز از شرح و تفسير است دقيقا مسئوليت و تعهد اسلامى و ايمانى بندگان خدا را در برابر همديگر نشان مى دهد و جهان اسلام و ايمان را ، اجزاء مرتبط و پيوسته به همديگر معرفى مى نمايد كه از رنج و ناراحتى ديگران ، رنجور و ناراحت و متأثر هستند به حدى كه انسان يك عمل مستحبى يا واجبى را مى تواند در راه انجام آن ترك ، يا به تأخير افكند . سعدى شيرازى با الهام از اين نوع تعاليم عاليه گويد :
بنى آدم اعضاى يكديگرند * كه در آفرينش زيك گوهرند
چو عضوى به درد آورد روزگار * دگر عضوها را نماند قرار
تو كز محنت ديگران بى غمى * نشايد كه نامت ، نهند آدمى
 
- پاورقی -

 (62) - مستدرك الوسائل ، ج 7 ، ص 565 - 764 ، عدة الداعى ص 175 .

نوشتن دیدگاه