قال الحسن (عليه السلام) : ان هذا القرآن فيه مصابيح النور ، وشفاء الصدور ، فليجل جال بضوئه ، وليلجم الصفة قلبه ، فان التفكير حياة القلب البصير ، كما يمشى المستنير في الظلمات بالنور . (52)
ما بقى في الدنيا بقية غير هذا القرآن ، فاتخذوه اماما يدلكم وان احق الناس من عمل به ، وان لم يحفظه ، وابعدهم من لم يعمل به وإن كان يقرأه ، ان هذا القران يجيئ يوم القيامة قائدا وسائقا يقود قوما الى الجنة احلوا حلاله ، وحرموا حرامه ، وآمنوا بمتشابهه ، ويسوق قوما ضيعوا حدوده واحكامه ، واستحلوا محارمه (53)
. اين قرآن است كه در آن چراغهاى نور و شفاى امراض دلها نهفته است هر جوياگرى مى تواند از آن بهره گيرد و دل خود را با توصيف آن ملجم سازد تفكر و انديشه در قرآن مايهء حيات قلب نورانى است آنچنان در تاريكى ها با نور مى توان گام برداشت . در دنيا جز اين قرآن چيزى بقاء و جاودانگى ندارد پس آن را امام و پيشواى خود قرار دهيد كه شما را به هدايت ، رهنمون گردد ، سزاوارترين مردم به قرآن آن كس است كه عامل آن باشد هر چند حافظ قرآن نبوده باشد و دورترين آنان ، فردى است كه عامل آن نباشد هر چند قارى و خوانندهء آن باشد ، اين قرآن در روز قيامت به عنوان راهبر و قائد ، تجلى پيدا مى كند جمعى را كه حلال آن را حلال و حرام آن را حرام شمرده اند و به متشابه آن ايمان آورده اند را به بهشت سوق مى دهد ، و جمعى را كه حدود آن را ضايع ساخته اند و محارم آن را حلال شمرده اند ، به آتش سوق مى دهد
- پاورقی -
(52) - بحار ، ج 75 ، ص 112 - كشف الغمه ، ج 1 ص 573 .
(53) - ارشاد القلوب ، ج 1 ، ص 79 .
1 . در توصيف و شأن قرآن :
- بازدید: 1203