در روز هـفـتـم ولادت ، زهـراى مـرضـيـه او را در حـريـرى كـه جـبـرئيـل عـليـه السـلام از بهشت آورده بود پيچيد و در دامان پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نهاد. آن حضرت در گوش راست او اذان و در گوش چپش ‍ اقامه گفت تا در نهاد پاك او بذر تـوحـيـد بـپـاشـد و او را از دمـسـازى شـيـطـان مـصون بدارد. آن گاه قوچى براى او عقيقه كرد((5)) ، يك ران آن را به قابله داد و بقيه را ميان همسايگان تقسيم نـمـود. آن گاه سر او را تراشيد و به وزن موى سر او نقره تصديق كرد. سپس سر او را بـا مـاده اى خوشبو از عطر و زعفران (خلوق ) شستشو داد و به قابله او فرمود: آلودن سر فرزند به خون عقيقه از رسوم جاهليت است و ما نبايد چنين كنيم .
آن گـاه امـور ديـگـرى از آداب اسـلامى نوزاد را كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله مبتكر آن بود درباره او انجام دادند.

- پاورقی -

 5_ اسـتـحـباب عقيقه براى طفل از نشانه هاى اهميت و ارزش فرزند در خانواده اسـت و سـبـب نوعى بيمه شدن طفل مى باشد. در تاءكيد استحباب آن همين بس كه در روايت اسـت اگـر كسى به بزرگسالى هم رسيد و براى او عقيقه نكرده بودند براى خود عقيقه كند (وسايل الشيعه 15/145و 173 )

نوشتن دیدگاه