1 - شوخى هيبت را مىخورد و (انسان) خاموش پر هيبتتر است.
2 - كسى كه از او درخواست شده آزاد است تا آنگاه كه وعده دهد و بهواسطه وعدهاى كه داده، بنده است تا آنگاه كه به وعدهاش عمل كند.
3 - يقين، پناهگاه سلامت است.
4 - نخستين گام خردمندى، معاشرت نيكو با مردمان است.
5 - خويش كسى است كه دوستىاش او را نزديك كرده اگر چه نژادش دورباشد و بيگانه كسى است كه دوستىاش او را دور كرده اگر چه نژادش نزديكباشد. هيچ عضوى از دست به بدن نزديكتر نيست، امّا همين دست اگر معيوبشود، آن را ببرند و از بدن جدايش كنند.
6 - فرصت به شتاب از دست مىرود و دير به دست مىآيد.
ونيز از سرودههاى حكمت آميز امام حسنعليه السلام است كه فرمود :
1 - اگر دنيا مرا نا خشنود كند شكيبايى پيشه مىكنم و هر بلاى نا پايدارىلاجرم اندك است.
و اگر دنيا مرا خشنود سازد، من به شادمانى او خوشحال نمىشوم، زيرا هرسرور نا پايدارى، حقير و اندك است.
2 - اى مردم! لذايذ دنيوى پايدار نيستند و بدانيد كه نشستن در زير سايهاىكه ناپايدار است، حماقت و سبكسرى است.
3 - خردهاى از نان نا مرغوب مرا سير مىكند و اندكى آب مرا بس است. وپارهاى از جامه نازك مرا مىپوشاند اگر زنده باشم و چنانچه بميرم كفنم مراكافى است.
4 - اگر نيازمندى به نزد من آيد گويم : اى كسى كه اكرام بدو بر من واجبفورى است.
5 - و كسى كه فضل او بر هر فاضلى برترى دارد، خوش آمدى كه برترينروز جوانمرد وقتى است كه از او حاجتى در خواست مىشود.
---------------------------------------------
نويسنده : آية الله سيد محمد تقى مدرسى
مترجم : محمد صادق شريعت
سخنان حكمت بار امام حسن علیه السلام
- بازدید: 2405