فاطمه ام ابیها
حضرت فاطمه ام ابیها علیه السلام روز جمعه 20 جمادی الاخری سال دوم یا پنجم بعثت در شهر مکه به دنیا آمد. پدر بزرگوارش حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و مادرش خدیجه کبری علیه السلام بود. در سال دوم هجرت عقد او با حضرت علی علیه السلام در ملکوت اعلی بسته شد و ثمره آن امام حسن و امام حسین و زینب و ام کلثوم بود و محسن نیز در حوادث پس از رحلت پیامبر سقط شد.
آغاز زندگی حضرتش در مکه با محاصره اقتصادی شعب ابیطالب همراه بود و با پایان یافتن محاصره، عمر مادر نیز به آخر رسید و پس از مادر مهر خانه پدر بود و بر چهره خسته او که از فراق ابوطالب و خدیجه و آزار کافر در هم می تکید گل نشاط و امید می کاشت.
پس از هجرت و در مدینه به صورت یک زن با تمام ویژگیهایی که خدای زن برای او منظور نموده است تجلی نمود.فاطمه علیه السلام شمع جمع خانه بود و حلقه وصل رسالت و امامت. هم عزیز پدر بود و هم محبوب همسر و هم کدبانوی مدینه اسلام و الگوی تربیت خدایی زنانه. رنجها و مصیبتها در برابر خورشید مهرش ذوب می شد و پدر و همسر که دو برادر بودند و دو همرزم و دو همدرد در پناه مهر او آرامش می یافتند.
فاطمه یکی از دورکن امامت بود که پس از پیامبر با تمام وجودش به دفاع از حق پرداخت، هم سیلی نامحرمان تحمل نمود و هم تازیانه جهل و جاهلیت را به جان خرید و در آخر نیز جان و فرزند را در این راه نهاد و در سوم جمادی الاخری یا 13 جمادی الاول سال 11 هجری (و در کمتر از 3 ماه پس از رحلت پیامبر) علی علیه السلام را یک و تنها گذاشت، مرقد منورش در مدینه - مسجد النبی یا بقیع - مطاف ملائکه مقرب الهی است.

نوشتن دیدگاه