اسماء مى‏گويد: پس از لحظاتى بانويم را صدا زدم، جواب نداد گفتم يا بنت محمد المصطفى اى دختر بهترين پيامبران، اى دختر بهترين مادران... چون جواب نيامد آمدم و روپوش را از روى مباركش برداشتم ديدم كه روح مطهرش به عالم ملكوت پرواز كرده است اسماء با ديدن اين منظره دلخراش، گريبان چاك زده مى‏ناليدم كه ناگاه حسنين (علیهم السلام)وارد شدند و فرمودند: اسماء اين امنا؟ مادر ما كجا است؟
اسماء ساكت بود و چيزى نمى‏گفت فرزندان زهرا (سلام الله علیها)وارد حجره مادر شدند و مادر را بيجان يافتند، آه از دل بيرون كرده و يكديگر را تسليت گفتند آنگاه حسن (علیه السلام) خود را روى مادر انداخته او را بوسيده و مى‏گفت: يا اماه كلمينى قبل ان يفارق روحى بدنى. مادر با من حرف بزن پيش از آن كه روح از بدنم مفارقت كند و آنگاه حسين (علیه السلام) پاهاى مادر در آغوش گرفته و مى‏گفت: يا اماه انا ابنك الحسين، كلمينى قبل ان ينصدع قلبى فاموت.
مادر من فرزندت حسينم با من حرف بزن پيش از آنكه دلم از كار بيفتد اسماء به آنها دلدارى داده و مى‏گفت جگرگوشگان رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) برويد در مسجد و از ماجراى وفات مادر پدرتان را خبر دهيد. آنها از خانه به طرف مسجد دويدند و فرياد برآورده: يا محمداه يا احمداه، اليوم جدد لنا موتك اذ ماتت امنا.
اى پيامبر بزرگ! اى رسول خدا! اى جد گرامى! امروز بار ديگر داغ فراق شما بر ما تازه شد مادر ما جان به جان آفرين تسليم كرد. سپس به طرف مسجد رفته و فوت مادرشان را به پدر بزرگوارشان خبر دادند. مولاى متقيان از شنيدن اين حادثه ناگوار غش كرد آب به صورت مباركش پاشيدند چون به هوش آمد فرمود: بمن العزاء يا بنت محمد! اى دختر رسول خدا به چه كسى در اين مصيبت تسليت بايد گفت؟ كنت بك اتعزى ففيم العزاء من بعدك؟[1]  اى سيده النساء من اندوه و غمم را به تو تسلى مى‏دادم بعد از تو به چه كسى خود را تسليت دهم. با اشك چشم و سوز دل اينگونه مى‏ناليد:
لكل اجتماع من خليلـين فرقـه                      و كل الذى دون الفراق قليل
و ان افتقادى فاطمه بعد احمد                       دليل على ان لا يدوم خلـيل[2]
ميان هر اجتماعى از دو دوست فراق حاصل مى‏شود، و اساساً كم اتفاق مى‏افتد كه بين دوستان جدايى نيفتد.
گم كردنم فاطمه را بعد از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بهترين دليل بر اين است كه دوست براى انسان نمى‏ماند.
-----------------------------------------------
[1]- بيت‏الاحزان، ص 152.
[2]- فاطمه الزهرا سيده نساءالعالمين(سلام الله علیها)، ص 439.

نوشتن دیدگاه