«بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنين»(۱)
پاسخ :
از ابا جعفر (امام باقر علیه السلام) نقل شده است که گفت مهدی از ماست (اهل بیت) و خداوند او را با انداختن ترسش در دل دشمنان یاری می کند... منادی از آسمان ندا می دهد که حق با او و اطرافیانش است. در آن هنگام قیام کننده ما قیام می کند. پس وقتی ظهور کند به کعبه تکیه داده و سیصد و سیزده نفر همراه وی جمع می شوند. پس اولین چیزی که می گوید این آیه است:
.
بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنين
.
سپس می گوید: ای مردم من بقیة الله در زمین هستم وخلیفه خداوند و حجت او بر شما، پس هیچ کس به وی سلام نمی کند مگر اینکه می گوید: سلام بر تو ای بقیة الله...
الفصول المهمه فی معرفه الأئمه ج۲ ص۱۱۳۳_۱۱۳۵
اتمام النعمه ص ۳۳۵
امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه ) می فرمایند «فَإِنَّا یُحِیطُ عِلْمُنَا بِأَنْبَائِکُمْ وَ لَا یَعْزُبُ عَنَّا شَیْ ءٌ مِنْ أَخْبَارِکُم ؛ ما بر اخبار و احوال شما آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده و مخفی نمی ماند» . بحارالانوار، ج53، ص174.
قطره ‏اى از درياى كمالات و افتخارات
امام دوازدهم ، باقي‏مانده اولياى الهى در زمين ،
حجّت خداوند بر بندگان ، برطرف‏ كننده غم‏ها و غصّه ‏ها ،
جانشين خداوند مهربان ، و مهدىّ آل محمّد (عليهم السلام)
حضرت حجّت بن الحسن ، امام زمان (صلوات اللَّه عليه)
كيفيّت ولادت آن حضرت : طبرى رحمه الله در كتاب «دلائل الإمامه» از حكيمه خاتون دختر حضرت امام جواد (عليه السلام )نقل كرده است كه گفت:
امام حسن عسكرى (عليه السلام ) روزى به من فرمود: عمّه جان دوست دارم امشب نزد ما افطار كنى، زيرا امر مهمّى در آن به وقوع مى‏ پيوندد.(1)
عرض كردم: آن امر مهم چيست؟
فرمود: إنّ القائم من آل محمّد يولد في هذه الليلة.❤
همانا آن قيام‏ كننده از آل محمّد امشب بدنيا مي ‏آيد.❤
عرض كردم: از چه كسى متولّد مى‏ شود و مادرش كيست؟
فرمود: نرجس.
حكيمه خاتون گويد: وارد خانه شدم، اوّل كسى كه با من برخورد كرد حضرت نرجس خاتون‏ (عليها السلام )بود.
به من گفت: عمّه جان ؛ فداى شما شوم حالتان چطور است؟
به او گفتم: بلكه من فداى شما شوم اى سرور زنان اين عالم، چون كفشهايم را بيرون آوردم نرجس خاتون آمد كه آب روى پاهاى من بريزد، او را قسم دادم كه چنين نكند و گفتم: بدان خداوند تبارك و تعالى تو را به نوزادى گرامى داشته است كه امشب به دنيا خواهد آمد، با شنيدن آن جامه‏ اى از وقار و هيبت نرجس (علیهاالسلام) را پوشانيد، و من به او باردارى و اثرى از آن نديدم.
سؤال كرد : چه وقت آن نوزاد به دنيا خواهد آمد؟ دوست نداشتم وقت مشخّصى را ذكر كنم مبادا دروغ گفته باشم لذا به او گفتم: امام عسكرى (عليه السلام) فرموده است: در سپيده اول صبح.
وقتى كه افطار كردم و از نماز فارغ شدم خوابيدم و نرجس ‏(عليها السلام ) با من خوابيد، سپس براى نماز شب از خواب بيدار شدم و نرجس‏ (عليها السلام ) نيز بيدار شد، نماز را خواندم و به انتظار فرارسيدن صبح نشستم، نرجس به استراحت پرداخت، چون گمان كردم صبح نزديك شده براى جستجو از طلوع فجر بيرون آمدم و به آسمان نگاه كردم، ستارگان را ديدم كه ناپديد گشته ‏اند و فجر اوّل خيلى نزديك شده است، سپس برگشتم و گويا شيطان مرا به وسوسه انداخت.
امام عسكرى (عليه السلام) از اطاق مجاور مرا صدا زد و فرمود: عمّه جان شتاب مكن، پس گويا آن امر انجام شد .
و او سجده كرد ، و شنيدم در دعايش چيزى مى‏ گفت كه نفهميدم و ندانستم چيست ؟ در اين هنگام پايدارى و آرامش يافتم. چيزى نگذشت كه احساس كردم نرگس به خود حركتى داد، به او گفتم: نترس ، خدا نگهدار تو باشد. روى سينه من قرار گرفت، و كودك را به طرف من رها كرد و خود سجده‏ كنان بر زمين افتاد و كودك را ديدم كه به حال سجده روى زمين قرار گرفته است .
او در سجده ‏اش به توحيد و نبوت و امامت اقرار كرد و فرمود:
لا إله إلاّ اللَّه، محمّد رسول اللَّه ، وعليّ حجّة اللَّه .

نوشتن دیدگاه