در زمان حكومت عدل جهاني امام زمان«عليه السلام» نظر به اينكه بينش و آگاهي انسانها كامل مي‏شود گرايش به كفر و نفاق و انحراف از مسير حق و عدالت و ايمان كاهش مي‏ يابد ولي اين منافات، با آزادي و اختيار آنان ندارد و چنانكه محيط فاسد و انحرافي در گرايشهاي انحرافي انسانها مؤثر است محيط صالح و شايسته و بالا رفتن سطح شناخت و آگاهي در رشد و هدايت آنان تأثير به سزائي دارد،ولي با اين حال بعد از ظهور حضرت حجت عجل الله تعالي فرجه، مانند قبل از ظهور اختيار باقي است و براي انسان امكان گناه كردن مي باشد و اين مطلبي است مسلم از نظر ادله عقلي و نقلي.
در كتاب في ظلال نهج البلاغه ج2 ص357 در ذيل كلام علي عليه السلام كه فرمود «ثم ليشحذن فيها قوم ...» مي گويد در سايه آموزش و تربيت امام زمان عليه السلام، علما و دانشمنداني بيرون مي آيند كه به حلا ل و حرام خدا و كتاب و نسبت به پيامبر به خوبي آگاهي دارند. پس در آن زمان هم حلال و حرامي مي باشد و چنانچه گفته شد حلال و حرام متفرع بر اختيار است و در روايات ديگر كه در اين زمينه مي توانيد به كتاب مناهل الابرار في تلخيص بحارالانوار حسين درگاهي،مراجعه فرمائيد.
بنابراين اينگونه نيست كه در آن زمان،كسي نتواند مرتكب گناه و جنايتي شود.
اما اينكه فرموده ايد،چطور با اين اوصاف امام زمان(عج) به شهادت مي رسند؟ در پاسخ بايد گفت:
اولاً طبق مطالب فوق،مشخص شد كه در آن زمان هم امكان گناه و معصيت براي انسانها وجود دارد و اينگونه نيست كه ديگر كسي مرتكب گناه و معصيت نشود.
ثانياً اينكه شما شهادت آن حضرت را امر مسلم فرض كرده ايد،اينگونه نيست،بلكه اين موضوع اختلافي است و نمي توان بطور قطعي اظهار نظر كرد،روايات مربوط به اين مسأله نيز دو دسته مي باشد: بعضي دلالت بر وفات حضرت و برخي ديگر دلالت بر شهادت حضرت ـ عليه السّلام ـ دارد كه به برخي از اين روايات اشاره مي كنم:

روايات دستة اول:

1. از جمله رواياتي كه دلالت بر مرگ طبيعي حضرت ـ عليه السّلام ـ دارد، تفسيري است كه از امام صادق ـ عليه السّلام ـ در مورد آيه شريفه «ثُمَّ رَدَدْنا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ»[1] نقل شده است. حضرت مي فرمايد: مراد، زنده شدن امام حسين ـ عليه السّلام ـ با اصحاب خود در عصر امام زمان است در حاليكه كلاه خودهاي طلائي بر سر دارند و به مردم رجعت امام حسين ـ عليه السّلام ـ و يارانش را اطلاع مي دهد تا مؤمنان به شك و ترديد نيفتند. اين در حالي است كه حضرت مهدي ـ عليه السّلام ـ در ميان مردم حضور دارد. هنگامي كه مردم امام حسين ـ عليه السّلام ـ را به خوبي شناختند و به او ايمان پيدا كردند، مرگ حضرت حجّت ـ عليه السّلام ـ فرا مي رسد و امام حسين، غسل و حنوط و كفن و خاكسپاري حضرت را برعهده مي گيرد زيرا كه امام را جز امام، غسل نمي دهد»[2].
2. در روايتي ديگر نيز امام صادق ـ عليه السّلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه: اولين كسي به دنيا رجعت خواهد كرد چه كسي است؟ مي فرمايد: اولين رجعت كننده به دنيا، امام حسين است كه پس از رجعت او و يارانش در حاليكه هفتاد پيامبر نيز او را همراهي مي كنند، حضرت قائم (عج) انگشترش را به امام حسين واگذار مي كند و چشم از جهان فرو مي بندد امام حسين ـ عليه السّلام ـ نيز تجهيز غسل و كفن و دفن حضرت را برعهده مي گيرد»[3].

دستة دوم:

رواياتي است كه بطور عام دلالت بر شهادت همة ائمة معصومين ـ عليهم السلام ـ دارد:
1. امام حسن مجتبي ـ عليه السّلام ـ مي فرمايد: و الله لقد عهد الينا رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ ان هذا الامر عليكم اثنا عشر اماماً من ولد علي و فاطمه، ما منا الامسموم او مقتول»[4] به خدا سوگند رسول خدا اين عهد و وعده را به ما داده است كه امر امامت را دوازده تن از فرزندان علي ـ عليه السّلام ـ و فاطمه ـ عليها السّلام ـ به دست خواهند گرفت و هيچ كدام از ماها نيست مگر اينكه يا به وسيلة سم و يا با كشتن، شربت شهادت خواهند نوشيد.
2-. از امام صادق ـ عليه السّلام ـ و امام رضا ـ عليه السّلام ـ نيز روايت شده است كه «مامنا الامسموم او مقتول»[5] هيچ يك از ما نيست مگر اينكه مسموم و يا مقتول مي باشد.
3.براساس حديثي كه امام مجتبي ـ عليه السّلام ـ فرمود و تأكيدي كه امام صادق ـ عليه السّلام ـ و امام رضا ـ عليه السّلام ـ نموده است امام زمان ـ عليه السّلام ـ نيز به شهادت خواهند رسيد. علماي شيعه نيز نوعاً روايات دال بر شهادت را ترجيح داده اند و قائل به شهادت ائمة معصومين ـ عليهم السلام ـ مي باشند.[6]
حتي مرحوم علامه مجلسي در بحارالانوار با اين عنوان بابي را گشوده است كه «انهم ـ عليهم السّلام ـ لا يموتون الا بالشهاده»[7]؛ اين بزرگواران نمي ميرند مگر با شهادت.

نحوة شهادت حضرت ـ عليه السّلام ـ :
در مورد چگونگي شهادت حضرت، فقط يك روايت در بعضي منابع شيعي نقل شده است كه در آن از زني به نام سعيده كه از طايفة بني تميم و داراي محاسن و ريش شبيه مردان است، به عنوان قاتل حضرت نام برده شده است كه در هنگام عبور حضرت، از بالاي بام سنگي را به سوي حضرت پرتاب مي كند و حضرت را به شهادت مي رساند[8]
ولي اين روايت در منابع معتبر شيعي نقل نشده و دليل قطعي در مورد چگونگي شهادت حضرت، در دست نمي باشد بنابراين مي توان گفت: كه حتي بنابر روايات دال بر شهادت، كيفيت و نحوة شهادت آن عزيز چندان روشن نمي باشد.
همانگونه كه مشاهده مي فرماييد روايت مربوط به نحوه شهادت امام زمان(عج) در منابع معتبر شيعي نيامده است.

پي نوشتها:

[1] . سورة مباركه اسراء، آية 6.
[2] . بحار الانوار، ج 27، ص 217، موسسه الوفاء ـ بيروت.
[3] . بحار الانوار، ج 27، ص 217.
[4] . همان و اعلام الوري باعلام الهدي، طبرسي، ص 349، دارالمعرفه ـ بيروت لبنان.
[5] . همان و اعلام الوري باعلام الهدي، طبرسي، ص 349، دارالمعرفه ـ بيروت لبنان.
[6] . چشم اندازي به حكومت مهدي، نجم الدين طبسي، ص 214، چاپ اول، 1380، بوستان كتاب ـ قم.
[7] . بحار الانوار، ج 27، ص 213.
[8] . تاريخ ما بعد الظهور، سيد محمد صدر، ص 881، مكتبه الامام اميرالمؤمنين ـ عليه السّلام ـ، اصفهان.

منبع : وبلاگ مهدویت و اخرالزمان

نوشتن دیدگاه