پیش از این گفته شد که على(ع)هنگام حرکت رسول خدا(ص)از مدینه،در یمن بود و از طرف پیغمبر اسلام(ص)مأموریت یافته بود براى گرفتن جزیه از اهل نجران و تعلیم احکام اسلام و قضاوت میان مردم یمن بدان ناحیه برود.
رسول خدا(ص)به سوى مکه حرکت کرده بود که مأموریت على بن ابیطالب تمام شد و به قصد مدینه حرکت کرد و حلهها(و جامهها)یى را که از اهل نجران گرفته بود همراه برداشته با لشکریان از یمن بیرون آمد و چون در راه مطلع شد که رسول خدا(ص)به قصد حج به مکه آمده راه خود را کج کرد و همین که به میقاتگاه رسید احرام بست و چون نمىدانست چگونه احرام ببندد در هنگام احرام نیت کرد و گفت:
«اللهم اهلالا کاهلال نبیک».
[بار خدایا به همان نیتى که پیغمبر تو احرام بسته من هم احرام مىبندم.]
على(ع)براى دیدار پیغمبر اسلام لشکریان خود را در خارج شهر مکه گذارد و مردى را به جاى خود بر آنها امیر ساخته و داخل مکه شد،و چون به نزد رسول خدا(ص)رسید او را مانند خود در حال احرام دید،اما وقتى به نزد همسرش فاطمه(س)آمد مشاهده کرد که او از احرام خارج شده و لباسهاى معمولى به تن کرده است.
با تعجب پرسید:چرا از احرام بیرون آمده اى؟
فاطمه(ع)گفت:رسول خدا به ما دستور داد نیت عمره کنیم و از احرام خارج شویم.على(ع)به نزد رسول خدا(ص)بازگشت و گزارش کار و مأموریت خود را به اطلاع آن حضرت رسانید.پیغمبر اسلام که از ورود على(ع)و گزارش کارهایى را که بخوبى انجام داده بود خوشحال به نظر مىرسید،بدو فرمود:اکنون برخیز و به مسجد برو و طواف کن و از احرام بیرون آى.
على(ع)عرض کرد:من در وقت احرام این گونه نیت کرده و گفتم:«اللهم اهلالا کاهلال نبیک»پیغمبر از او پرسید:آیا قربانى همراه آورده اى؟عرض کرد:نه،پیغمبر(ص)او را در قربانى خود شریک ساخته و دستور داد او نیز مانند خود پیغمبر به حال احرام باقى بماند.
بازگشت على(ع)از یمن
- بازدید: 1385