لشکر قریش میدان را خالى کرد و به سوى مکه حرکت نمود،اما ترس این بود که در این موقعیت که مختصر پیروزى نصیب آنها شده بود به فکر حمله به شهر مدینه بیفتند و این خود براى مسلمانانى که کشته‏هاشان در میدان جنگ روى زمین افتاده و لشکرشان از هم گسیخته بود گرفتارى تازه و دشوارى بود،از این رو رسول خدا(ص)على بن ابیطالب را براى تحقیق حال لشکر قریش مأمور کرد به تعقیب آنها برود و بدو فرمود:اگر دیدى بر شتران سوار شده و اسبهاى خود را یدک مى‏کشند بدان که به سوى مکه مى‏روند و اگر دیدى بر اسبان سوار شده و شترها را یدک مى‏کشند معلوم مى‏شود قصد حمله به مدینه را دارند و زودتر جریان را به اطلاع برسان و به خدا سوگند اگر چنین قصدى داشته باشند به جنگ آنها خواهم رفت.
على(ع)با تمام زخم و کوفتگى که در تن داشت بسرعت خود را بدانها رسانده و دید بر شتران سوار شده و اسبان را یدک مى‏کشند و معلوم شد به قصد مکه مى‏روند و خیال مسلمانان از این جهت آسوده شد و به فکر دفن اجساد و بازگشت به شهر افتادند. 

نوشتن دیدگاه