در آن روز هنگامى که مسلمانان رو به هزیمت نهادند رسول خدا(ص)خود شروع به جنگ نمود تا آنجا که هر چه تیر داشت همه را به سوى دشمن پرتاب کرد و زه پاره شد و کمان شکست و سپس با شمشیر به جنگ پرداخت و در این گیر و دار چنانکه در خلال فصول گذشته ذکر شد چند ضربت به دست و بدن آن حضرت رسید و دو زخمنیز به صورت آن حضرت خورد،یکى در اثر سنگى بود که عتبة بن ابى وقاصـبرادر سعد وقاصـبه سوى آن حضرت پرتاب کرد و این سنگ به گونه مبارکشان خورد و موجب شکسته شدن دندان رباعیه و مجروح شدن صورت شد و همچنین لب پایین را شکافت و خون بر چهره آن حضرت جارى شد،و رسول خدا(ص)در آن حال خونها را از چهرهاش پاک مىکرد و مىگفت:
«اللهم اهد قومى فانهم لا یعلمون».
[خدایا قوم مرا هدایت کن که اینان ناداناند و نمىدانند.]
و دیگر از سنگى بود که ابن قمئه به صورت آن حضرت زد و سبب شد که دو حلقه از حلقههاى زره در گونه صورت فرو رود و خون جارى شود.بعد از جنگ هنگامى که ابو عبیده جراح آن دو حلقه را از گونه حضرت بیرون آورد دو دندان دیگر نیز افتاد.
زخمها و جراحاتى که به رسول خدا(ص)در آن روز رسید
- بازدید: 1194