سرانجام پيامبر صلى الله عليه وآله دريافت كه مردم مكّه نمى‏توانند پرچمداران‏ رسالت مقدّس اسلام در سراسر جهان باشند. زيرا مى‏ديد كه دعوت‏ مصرّانه و پيگير او در حدود ده سال هيچ سودى دربر نداشته، و همچنين،بر پافشارى كفار ومعاندان نيز افزوده است.

بنابراين، رسول اسلام تصميم گرفت دعوت خود را درميان ساير قبايل‏ عربى گسترش دهد. اگر آن‏حضرت مى‏توانست قبيله‏ هاى را به سوى اسلام‏ راهنمايى كند به سوى آن قبيله مى‏رفت و نور تابناك اسلام را از طريق‏افراد آن قبيله انتشار مى‏داد. بدين منظور آن‏حضرت در مراسمى كه‏ اعراب براى عبادت يا تجارت تشكيل مى‏دادند، در جمع آنها حضور مى‏يافت؛ و خطاب به افراد قبيله مى‏فرمود: "اى بنى فلان! من فرستاده ‏خدايم به سوى شما. خداوند به شما مى‏فرمايد كه او را پرستش كنيد،و همتايى براى او قائل نشويد، جز او هرچه را كه مى‏پرستيد كنار گذاريد و به من بگرويد و مرا تصديق كنيد و از شر دشمنانم در امان نگاه داريد تامن نيز به شما بگويم چرا خداوند مرا مبعوث كرده است".

قريش براى خنثى كردن ‏اثر دعوت پيامبر، كسانى را به دنبال آن‏حضرت‏ روانه مى‏كردند تا مردم را از طاعت او برحذر دارند و دعوتش را لوث‏ كنند. اكثر اوقات ابولهب، عموى پيامبر، اين‏وظيفه را برعهده مى‏گرفت (9).

قبيله‏ هاى عرب نيز بر عبادت خدايان خيالى خويش پا مى‏فشردند وتعصب مى‏ورزيدند و پيروى از آيين پدران خود را ترجيح مى‏دادند. ازطرف ديگر آنها از قريش هم مى‏ترسيدند. چون اگر اسلام مى‏آوردند بطورقطع بايد خود را براى جنگ با قريش آماده مى‏كردند. از اين رو دعوت‏ پيامبر را نمى‏پذيرفتند و آن‏حضرت را به نيكى يا بدى از خود مى‏راندند.

- پى‏نوشت‏ها -

(1) - قريش تصغير "قرش" به معناى جانورى دريايى و نيز نام واحد پول است.
(2) - ساوه: شهرى در ايران است و در كنار آن درياچه‏اى بوده، كه اكنون آب آن خشك‏شده است و امروز به صورت باتلاقى درآمده كه اگر كسى بدان نزديك شود در آن‏فرو مى‏رود.
(3) - سوره علق، آيه 5 - 1.
(4) - سوره مدثر، آيه 3 - 1.
(5) - سوره شعراء، آيه 214.
(6) - رسول الإسلام في مكّة، ص‏21.
(7) - رسول الإسلام في مكّة، ص‏28.
(8) - سوره اسراء، آيه 88.
(9) - خاتم النبيّين، ص 9.
(10) - سوره نساء، آيه 145.
(11) - خاتم النبيّين، ص‏146.
(12) - سوره هود، آيه 12.
(13) - سوره مائدة، آيه 67.
(14) - سوره مائده، آيه 3.
(15) - سوره ابراهيم، آيه 34.
(16) - سوره توبه، آيه 38.
(17) - سوره قلم، آيه 4.
(18) - در نقل خصلتهاى پاك آن‏حضرت از كتاب "المعارف الاسلامية" صفحات 48 تا74 بهره جستيم.

نوشتن دیدگاه