پيامبر صلى الله عليه وآله با استوارى و شكيبايى تمام و صبر و تحمّلى پيامبرانه دربرابر اين همه آزار و شكنجه ايستادگى مى‏كرد. اگر گروهى از كافران به ‏نزد آن‏حضرت مى‏ آمدند، وى با گشاده رويى از آنها استقبال مى‏كرد و بابهترين شيوه آنان را به دين خدا فرا مى‏خواند. اگر دعوتش را نمى‏پذيرفتند؛ از آنان مى‏خواست كتابى مانند قرآن بياورند و سپس اين‏ آيه را بر آنها تلاوت مى‏كرد:

(قُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى‏ أَن يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ‏بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً (8)).

"بگو اگر آدميان و پريان گرد آيند بر آن كه مانند اين قرآن را بياورند،نتوانند مانندش را بياورند اگرچه برخى از ايشان پشتيبان برخى ديگر باشند."

بسيارى از اوقات كفار او را مورد تمسخر قرار مى‏دادند و دعوتش را به‏ ريشخند مى‏گرفتند، امّا پيامبر بدون آن كه از آنان خشمناك شود يا منقلب گردد اندرزشان مى‏داد و به سوى خداوندشان فرا مى‏خواند.

گاه در مجامع و درميان قبايل مى‏رفت و مردم را به سوى ‏پروردگارشان دعوت مى‏كرد، امّا كفار قريش در دعوت او از دو راه ايجاد خلل مى‏كردند.

نخست آن كه مردم را از اين كه تحت تأثير قرار بگيرند، برحذر مى‏داشتند. به مردم مى‏گفتند اين مرد از خود ماست؛ او جادوگر و ديوانه‏ است يا اينكه مى‏ گفتند دروغگوست. اين تبليغات چنان مؤثر افتاده بود،كه مردم در گوشهاى خود پنبه مى‏گذاشتند تا مبادا سخن پيامبر را بشنوند.
دوم اينكه مردى از كفار پُشت سر پيامبر به راه مى‏افتاد و بانگ‏ برمى‏داشت كه او دروغگوست. بدين‏ ترتيب گفتار پيامبر به گوش مردم‏ نمى‏ رسيد و كسى به دعوتش پاسخ نمى‏گفت.

- پى‏نوشت‏ها -

(1) - قريش تصغير "قرش" به معناى جانورى دريايى و نيز نام واحد پول است.
(2) - ساوه: شهرى در ايران است و در كنار آن درياچه‏اى بوده، كه اكنون آب آن خشك‏شده است و امروز به صورت باتلاقى درآمده كه اگر كسى بدان نزديك شود در آن‏فرو مى‏رود.
(3) - سوره علق، آيه 5 - 1.
(4) - سوره مدثر، آيه 3 - 1.
(5) - سوره شعراء، آيه 214.
(6) - رسول الإسلام في مكّة، ص‏21.
(7) - رسول الإسلام في مكّة، ص‏28.
(8) - سوره اسراء، آيه 88.
(9) - خاتم النبيّين، ص 9.
(10) - سوره نساء، آيه 145.
(11) - خاتم النبيّين، ص‏146.
(12) - سوره هود، آيه 12.
(13) - سوره مائدة، آيه 67.
(14) - سوره مائده، آيه 3.
(15) - سوره ابراهيم، آيه 34.
(16) - سوره توبه، آيه 38.
(17) - سوره قلم، آيه 4.
(18) - در نقل خصلتهاى پاك آن‏حضرت از كتاب "المعارف الاسلامية" صفحات 48 تا74 بهره جستيم.

نوشتن دیدگاه