حضرت عسكرى عليه السلام مدت عمرش ظاهرا كم ، ولى بسيار پربركت بود. كه شرحش مفصل است . حضرت خيلى به داد اسلام رسيد و يك بحث مفصلى من در اين زمينه دارم . با همه محدوديت ها اگر بعضى نهضت هاى حضرت نبود، اصلا اسلام در خطر بود ولى خلفاء جائر آن زمان ، حضرت را خيلى اذيت كردند. زهر جفا به حضرت عسگرى عليه السلام دادند. بدن نازنينش بر اثر آن سم در ميان رختخواب مثل برگ گلى مى لرزيد. دارويى براى حضرت عليه السلام تهيه كردند. نمى دانم در طب قديم چه دارويى بوده است . ضد زهر بوده يا ضد حرارت نمى دانم براى چه منظور است ؟ ولى روايت است كه وقتى آن را به دست مبارك حضرت صلى الله عليه و آله و سلم دادند تا ميل كنند دست مباركش چنان مى لرزيد كه لب كاسه به دندانهاى مباركش اصابت مى كرد و صداى آن به گوش مى رسيد. يادگار آقا، كه مولاى ما امام زمان عليه السلام باشد در اتاق ديگرى بود. فرمود: برويد و نور ديده مرا بياوريد. دست آقازاده را گرفتند و آوردند. به صورت اين آقازاده نگاهى كرد. حالا در صورتش چى ديد؟ از عقل ما خارج است . فقط در حد لفظ مى گويم در صورت اين آقازاده ، يازده امام عليه السلام را ديد. در صورتش فاطمه زهرا عليها السلام را ديد. انبياء را ديد.
يا صاحب الزمان ! اى آقا! چقدر تو نازنينى ! چقدر آقايى ! امشب توجه اى به ما بكن . مقام امام زمان عليه السلام از عقل ما خارج است . خاتم السفراء الالهيه است ، خاتم همه سفيران الهى است ، خاتم الاوصياء است . روحى له الفداء.
مى دانيد آقا امام حسن عليه السلام چى گفت؟ يك جمله كوتاه. اما چه وقت؟ در رختخواب افتاده، بدن نازنين، مى لرزد. زهر اثر گذاشته، فرمود: يا (سيد اهل بيت؛ اى آقاى خانواده انى ذاهب الى ربى) (1)؛ فرزندم من ديگر رفتنى ام انى ذاهب الى ربى. يا حضرت عسگرى ! جانم به قربانت ! اين ها براى شما گريه مى كنند. اما از شما اجازه مى گيرم. امام زمان مجلسمان را مى بيند. ما هم از اينها نيستيم كه برخورد عوامانه با اهل بيت بكنيم و با آبروى اينها بازى كنيم . مى سپاريم به خودشان . آقا هر چه خودت صلاح مى دانى امشب به اينها بده . مجلس پدر بزرگوارت است . اگر من دروغ مى گويم بگوييد. گفت كه اگر نازى كند از هم فرو ريزند، قالبها. يك جمله از خودش اجازه مى گيرم و مى گويم : اينجا آقازاده بصورت پدر نگاه كرد، پدر هم فرمود: يا سيد اهل بيت. اما در كربلا پدر بود كه به صورت نازنين پسر نگاه كرد و بالاى سر او حاضر شد.
---------------------------------------
1-الغيبة للطوسى ص : 273؛ اقبال الاءعمال ص : 297، بحارالاءنوار ج : 52 ص : 17
قال اسماعيل بن على دخلت على اءبى محمد الحسن بن على ع فى المرضة التى مات فيها و اءنا عنده اذ قال لخادمه عقيد و كان الخادم اءسود نوبيا قد خدم من قبله على بن محمد و هو ربى الحسن ع فقال له يا عقيد اءغل لى ماء بمصطكى فاءغلى له ثم جاءت به صيقل الجارية اءم الخلف ع فلما صار القدح فى بديه و هم بشر به فجعلت يده ترتعد حتى ضرب القدح ثنايا الحسن فتركه من يده و قال لعقيد ادخل البيت فانك ترى صبيا ساجدا فاءتنى به قال اءبو سهل قال عقيد فدخلت اءتحرى فاءذا اءنا بصبى ساجد رافع سبابته نحو السماء فسلمت عليه فاءوجز فى صلاته فقلت ان سيدى ياءمرك بالخروج اليه اذ جاءت اءمه صقيل فاءخذت بيده و اءخرجته الى اءبيه الحسن ع قال اءبوسهل فلما مثل الصبى بين يديه سلم و اذا هو درى اللون و فى شعر راءسه قطط مفلج الاءسنان فلما رآه الحسن بكى و قال يا سيد اءهل بيته اسقنى الماءف انى ذاهب الى ربى و اءخذ الصبى القدح المغلى بالمصطكى بيده ثم حرك شفتيه ثم سقاه فلما شربه قال هيئونى للصلاة فطرح فى حجره منديل فوضاء الصبى واحدة واحدة و مسح على راءسه و قدميه فقال له اءبو محمد ع اءبشر يا بنى فاءنت صاحب الزمان و اءنت المهدى و اءنت حجة الله على اءرضه و اءنت ولدى و وصيى و اءنا ولدتك و اءنت م ح م د بن الحسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن الحسين بن على بن اءبى طالب ولدك رسول الله و اءنت خاتم الائمة الطاهرين و بشر بك رسول الله و سماك و كناك بذلك عهد الى اءبى عن آبائك الطاهرين ص على اءهل البيت ربنا انه حميد مجيد و مات الحسن بن على من وقته صلوات الله عليهم اءجمعين.
------------------------------
محمد رحمتى شهرضا

نوشتن دیدگاه