قابل توجه آنانکه گمان می‌کنند فقط "عمل" مهمّ است و از "اعتقاد" غافلند!
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی بْنِ عُبَیْدٍ عَنْ یُونُسَ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) لِعَبَّادِ بْنِ کَثِیرٍ الْبَصْرِیِّ الصُّوفِیِّ وَیْحَکَ یَا عَبَّادُ غَرَّکَ أَنْ عَفَّ بَطْنُکَ وَ فَرْجُکَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ فِی کِتَابِهِ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِیداً یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنْکَ شَیْئاً حَتَّی تَقُولَ قَوْلًا عَدْلًا.
ترجمه : امام صادق عليه السّلام به عَبّاد بن كثير بصرى صوفی فرمودند: واى بر تو اى عَبّاد! گمان مکن با عفّتِ شكم و عفّتِ عورت، ایمانت کامل شده! به اینها مغرور مشو، اين تنها كافى نيست. خداى عزّوجل در قرآن فرموده: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدِيداً» یعنی «اى كسانى كه به ظاهر ايمان آورده‌ايد از خدا بترسيد و سخنِ درست بگوييد تا خداوند كردارتان را به اصلاح آورد.» بدان كه خداوند متعال هيچ‌چيز از تو نمى‌پذيرد مگر اينكه از روی درستی و عدالت سخن بگویی.
الکافی، ج ٨ ص ١٠۷ (https://lib.eshia.ir/11005/8/107) (ر.ک: تصویر الحاقی)
علامه مجلسی رحمه‌الله ذیل این روایت می‌نویسد:
«قوله عليه‌السلام: "حتى تقول قولا عدلا" فسّر عليه السلام القول السديد بالاعتقاد الصحيح و لما كان هذا الصوفي المبتدع منحرفا عن ناحية أهل البيت عليهم السلام غير قائل بإمامتهم نبهه عليه‌السلام على أنه لا ينفعه أعماله مع تلك العقيدة، فإن قبول الأعمال مشروط بصحة العقائد.»
ترجمه : امام در این آیه، " قولاً سدیدا _ سخنی استوار و صحیح" را تفسیر کردند به "اعتقاد صحیح و استوار." از آنجا که این صوفیِ بدعت‌گذار، از طریق اهل بیت علیهم السّلام انحراف داشت و قائل به امامت ایشان نبود، امام اینگونه به او فرمودند تا او را آگاه کنند که بدون ولایت، عملش سودی نخواهد داشت، شرط قبولی عمل، داشتنِ اعتقادِ سالم و صحیح است.
مرآة العقول، ج ٢۵ ص ٢۶٠
