کلینی در ضمن روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) آورده است:

والله لو أن إبليس سجد لله بعد المعصيةوالتكبر عمر الدنيا ما نفعه ذلك ولا قبله الله ما لم يسجد لآدم كما أمره الله أن يسجد له وكذلك هذه الأمة العاصية المفتونة بعد نبيهاوبعد تركهم الإمام الذي نصبه نبيهم لهم فلن يقبل الله لهم عملا ولن يرفع لهم حسنة حتى يأتوا الله من حيث أمرهم ويتولوا الإمام الذي أمروا بولايته ويدخلوا من الباب الذي فتحه الله ورسوله لهم.

به خدا سوگند اگر ابلیس بعد از آن معصیت و تکبرش در برابر آدم عمر دنیا را عبادت کند مادامی که برای آدم همانگونه که خدا امرش فرمود سجده نکند نه عبادتش نفعی دارد و نه خدا عبادتش را قبول می‌کند و همچنین است حال این امت گنهکار فتنه زده بعد از پیامبر(صلی‌الله علیه وآله)و بعد ترکشان امامی را که پیامبرشان برای آنان منصوب فرموده است؛تا ولایت امامی که خدا آنان را امر به ولایتش کرده نپذیرند و از بابی که خدا و رسولش برای آنان فتح کرده داخل نشوند نه خدا عملی را از آنان قبول خواهد کرد و نه حسنة ای از آنان خواهد پذیرفت.

الروضة من الکافی،جلد ۸،صفحه ۱۴۶

نوشتن دیدگاه