روزی خبر رسید که قرار است شیخ مرتضی انصاری قدس الله سره به بغداد بیاید، مردم بغداد تعطیل عمومی اعلام نموده و به استقبال شیخ حرکت کردند. سفیر ایران در بغداد هم طبعاً یا تصنعاً می‏‌خواست برای استقبال حرکت کند که ناگاه یکی از سفرای خارجی بر او وارد شد، سفیر ایران از رفتن به استقبال منصرف شد ولی آن مرد فهمید که سفیر ایران قصد رفتن به جایی داشته و پرسید به کجا می‌‏خواستید بروید؟
جواب داد : به استقبال شیخ مرتضی انصاری، مرجع بزرگ شیعیان. آن فرد که متوجه شد شخص عالیقدری می‌خواهد بیاید، اظهار تمایل نمود به همراه سفیر ایران در استقبال شرکت کند.
بر مرکب هایشان سوار شدند و از میان مردم گذشته و با سرعت خود را رساندند و در انتظار جلال و موکب پرشکوه شیخ بودند تا آنکه دیدند شیخی بر الاغ برهنه‌ای سوار است و بدون هیچ گونه آلایشی به همراه یک نفر به طرف بغداد می‌‏آید، فکر کردند مسافری غریب است و سفیر ایران و همراهانش که شیخ را نمی‌‏شناختند بدون اعتناء از او گذشتند، اما طولی نکشید آن شیخ به جمعیت رسید‌.
ناگهان صدای صلوات و سلام و غوغای شادی بلند شد و مردم مانند دریای مواج به طرف شیخ آمده و دور او را گرفتند و زیارتش می‏‌کردند، معلوم شد آن شیخ ساده و بی ‌پیرایه‌‏ای که سوار الاغ بود، همان مرجع تقلید بزرگوار و جلیل القدر مسلمانان است که مردم برای دست بوسی او سر از پا نمی‌شناسد.
سفیر خارجی حیرت زده و مبهوت در مراجعت به طرف شهر به سفیر ایران گفت:
شنیده بودم که حضرت عیسی(علیه السلام) با آن همه عظمت و پیروانی که داشت پیاده راه می‏‌رفت و بر الاغ برهنه سوار می‏‌شد، اما باور نمی‌‏کردم. ولی امروز با دیدن این شیخ جلیل، یاد مسیح برایم زنده شد و یقین پیدا کردم آن‌چه در سیره انبیاء شنیده‌‏ام صحیح است و بدان عقیده پیدا کردم.

با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل

نوشتن دیدگاه