حدیث شریف غدیر یکی از ادلهٔ قاطع پیروان مکتب اهلبیت علیهم‌السلام در اثبات خلافت بلافصل امیرالمومنین علیه‌السلام می‌باشد که مخالفین شیعه همواره سعی کرده اند تا از طرق مختلف به تحریف (لفظی و معنوی) و سانسور آن بپردازند.
- ابن اثیر جزری (عالم مشهور اهل سنت) در روایتی که آن را از ابن عقده نقل می کند چنین آورده است:
- أورده ابْنُ عقدة وروى بإسناده عن أَبِی غیلان سعد بن طَالِب، عن أَبِی إِسْحَاق، عن عَمْرو ذی مرّ، ویزید بن یثیع، وسعید بْن وهب، وهانئ بْن هانئ- قال أَبُو إِسْحَاق: وحدَّثنی من لا أحصى: أن علیًا نشد النَّاس فِی الرحبة: من سَمِعَ قول رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ، اللَّهمّ وَالِ من والاه وعاد من عاداه» . فقام نفر شهدوا أنهم سمعوا ذَلِکَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، وکتم قوم، فما خرجوا من الدنیا حتَّى عموا، وأصابتهم آفة، منهم: یزید بْن ودیعة، وعبد الرَّحْمَن بْن مدلج. أخرجه أبو موسی.
ترجمه : ابن عقده با سند خودش از ابواسحاق نقل کرده که وی گفت افرادی که تعداد آن ها به شماره نمی‌آید برایم نقل کردند که علی بن ابی طالب مردم را در رحبه فراخواند و گفت: چه کسی این سخن رسول خدا [صلی‌الله علیه و آله] را که فرمود »من کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه وعاد من عاداه» شنیده است؟ تعدادی بلند شدند و شهادت دادند که این سخن را از پیامبر (ص) شنیدند و گروهی این را کتمان کردند و از دنیا نرفتند مگر این که نابینا شدند و مبتلا به بیماری شدند.
از جملهٔ آن ها: یزید بن ودیعه و عبدالرحمن بن مدلج می‌باشند.این روایت را ابوموسی نقل کرده است.
ابن أثیر الجزری، عز الدین بن الأثیر أبی الحسن علی بن محمد (المتوفی 630هـ)، أسد الغابة فی معرفة الصحابة، ج3، ص487، المحقق: علی محمد معوض - عادل أحمد عبد الموجود، الناشر: دار الکتب العلمیة، الطبعة: الأولى، 1415هـ - 1994 م.
- ابن حجر عسقلانی (عالم مشهور اهل سنت) همین روایت را با همین سند و از همان مصدری که ابن اثیر جزری نقل کرده در کتابش نقل می‌کند
اما عجیب آن که تمامی عبارات مربوط به کتمان حدیث غدیر از سوی چند نفر از صحابه و مبتلا شدن آنان به امراض مختلف حذف شده و عبد الرحمن بن مدلج که در حقیقت جزو کتمان کنندگان بوده به عنوان مویدین این حدیث جلوه داده می‌شود!
- ذکره أبو العباس بن عقدة فی کتاب «الموالاة» ، وأخرج من طریق موسى بن النضر بن الربیع الحمصی، حدثنی سعدبن طالب أبو غیلان، حدثنی أبو إسحاق، حدثنی من لا أحصی أنّ علیّا نشد الناس فی الرحبة: من سمع قول رسول اللَّه صلى اللَّه علیه وآله وسلم: «من کنت مولاه فعلیّ مولاه».
فقام نفر منهم عبد الرحمن بن مدلج، فشهدوا أنهم سمعوا إذ ذاک من رسول اللَّه صلى اللَّه علیه وآله وسلّم.
وأخرجه ابن شاهین، عن ابن عقدة. واستدرکه أبو موسى.
ترجمه : ابن عقده در کتاب «الموالاة» این روایت را نقل کرده و آن را از طریق موسی بن النضر بن الربیع حمصی نقل کرده که سعد بن طالب می گوید ابواسحاق برای من گفت که افرادی که در شمار نمی آیند برایم نقل کردند که علی بن ابی طالب مردم را در رحبه فراخواند و گفت: چه کسی این سخن رسول خدا (ص) را که فرمود «من کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه وعاد من عاداه» شنیده است؟
تعدادی از جمله عبدالرحمن بن مدلج بلند شدند و شهادت دادند که این سخن را از پیامبر (ص) شنیدند.
این روایت را ابن شاهین از ابن عقده نقل کرده و ابووسی آن را استدراک کرده است.
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (المتوفى852هـ)، الإصابة فی تمییز الصحابة، ج4، ص300و301، تحقیق: عادل أحمد عبد الموجود وعلى محمد معوض، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولى - 1415 هـ .
پی‌نوشت۱: صحت یا عدم صحت سند این روایت برای ما اهمیتی ندارد بلکه مهم آن است که این روایت در کتاب «الاصابة» ابن حجر عسقلانی به بدترین شکل ممکن تحریف شده است.
پی‌نوشت۲: «مناشدة» مصدر باب مفاعلۀ «نَشَدَ» است. مناشَدَةً یعنی او را قسم داد؛ مناشدات حضرات اهل بیت علیهم السلام یعنی قسم دادن‌های ایشان ؛ مناشدات چندی از حضرت امیر علیه‌السلام در تاریخ ثبت است؛ و این یعنی آن حضرت از فضایل و امتیازهایى که به آن ها مفتخر بوده سخن به میان آورده و از جمع حاضر با سوگند گرفتن بر صحت مطلب تایید می‌گرفته‌اند.
