حدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع قَالَ : إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَصَّ رَسُولَ اَللَّهِ ص بِمَكَارِمِ اَلْأَخْلاَقِ فَامْتَحِنُوا أَنْفُسَكُمْ فَإِنْ كَانَتْ فِيكُمْ فَاحْمَدُوا اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اِرْغَبُوا إِلَيْهِ فِي اَلزِّيَادَةِ مِنْهَا فَذَكَرَهَا عَشَرَةً اَلْيَقِينَ وَ اَلْقَنَاعَةَ وَ اَلصَّبْرَ وَ اَلشُّكْرَ وَ اَلْحِلْمَ وَ حُسْنَ اَلْخُلُقِ وَ اَلسَّخَاءَ وَ اَلْغَيْرَةَ وَ اَلشَّجَاعَةَ وَ اَلْمُرُوءَةَ.
عبد الله بن مسكان گفت:
امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود:
خداوند متعال، رسول اكرم صلّى الله عليه و آله و سلّم را به مكارم اخلاق اختصاص داد ، پس شما [در ارتباط با آن ويژگي ها] خودتان را بيازماييد، اگر آن صفات در شما بود، شكر خدا را بجا آوريد و افزونى آن را از خداوند درخواست كنيد.
سپس در طى ده مورد، آن خصايص را يادآور شد [كه عبارتند از]:
يقين، قناعت، صبر، شكر، بردبارى، خوش خلقى، سخاوت،غيرت، شجاعت و
جوانمردى.
مصنفات الشیخ الصدوق، کتاب صفات الشیعه، ص ۴۷
قالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ اَلْكُوفِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ اَلنَّخَعِيِّ عَنْ عَمِّهِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ زَيْدٍ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ قَالَ اَلصَّادِقُ ع شِيعَتُنَا أَهْلُ اَلْوَرَعِ وَ اَلاِجْتِهَادِ وَ أَهْلُ اَلْوَفَاءِ وَ اَلْأَمَانَةِ وَ أَهْلُ اَلزُّهْدِ وَ اَلْعِبَادَةِ أَصْحَابُ إِحْدَى وَ خَمْسِينَ رَكْعَةً فِي اَلْيَوْمِ وَ اَللَّيْلَةِ اَلْقَائِمُونَ بِاللَّيْلِ اَلصَّائِمُونَ بِالنَّهَارِ يُزَكُّونَ أَمْوَالَهُمْ وَ يَحُجُّونَ اَلْبَيْتَ وَ يَجْتَنِبُونَ كُلَّ مُحَرَّمٍ
امام صادق علیه السلام فرمود:
شیعیان ما
پرهیزگار، پرتلاش، با وفا، امانت دار و دوري کننده از دنیا هستند ( طمعکار به دنیا نیستند و اخلاق و کمالات را فدای دنیا نمی کنند) پنجاه و یک رکعت نماز در روز و شب به جاي » می آورند. شبها را بیدار هستند و عبادت میکنند و روزها را روزه میگیرند ، زکات مال خود را میدهند و حجّ را به جا می آورند و از هر حرامی دوري میکنند.
مصنفات الشیخ الصدوق، کتاب صفات الشیعه، ص ۲
عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : يَا سُلَيْمَانُ أَ تَدْرِي مَنِ اَلْمُسْلِمُ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَنْتَ أَعْلَمُ قَالَ اَلْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ اَلْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ ثُمَّ قَالَ وَ تَدْرِي مَنِ اَلْمُؤْمِنُ قَالَ قُلْتُ أَنْتَ أَعْلَمُ قَالَ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ مَنِ اِئْتَمَنَهُ اَلْمُسْلِمُونَ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ وَ اَلْمُسْلِمُ حَرَامٌ عَلَى اَلْمُسْلِمِ أَنْ يَظْلِمَهُ أَوْ يَخْذُلَهُ أَوْ يَدْفَعَهُ دَفْعَةً تُعَنِّتُهُ
سليمان بن خالد گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: اى سليمان! ميدانى مسلمان كيست؟ عرض كردم قربانت شما بهتر ميدانى، فرمود: مسلمان كسى است كه مسلمانان از زبان و دست او سالم (در امان) باشند و سپس فرمود: ميدانى مؤمن كيست؟ عرض كردم: شما داناتريد. فرمود: مؤمن كسى است كه مسلمانها او را بر مال و جان خود امين سازند، و بر مسلمان حرامست كه نسبت بمسلمان ديگر ستم كند يا او را واگذارد يا او را براند بطوری كه او را برنج اندازد
الكافي (ط - الإسلامية)، ج۲، ص۲۳۳-۲۳۴ ، باب المؤمن و علاماته و صفاته
أبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ النَّضْرِ عَنْ أَبِي إِسْمَاعِيلَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ الشِّيعَةَ عِنْدَنَا كَثِيرٌ فَقَالَ فَهَلْ يَعْطِفُ الْغَنِيُّ عَلَى الْفَقِيرِ وَ هَلْ يَتَجَاوَزُ الْمُحْسِنُ عَنِ الْمُسِي‌ءِ وَ يَتَوَاسَوْنَ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ لَيْسَ هَؤُلَاءِ شِيعَةً- الشِّيعَةُ مَنْ يَفْعَلُ هَذَا.
أبى اسماعيل گويد:به امام باقر(عليه السّلام)گفتم:قربانت، در نزد ما شيعه فراوان است،فرمود: توانگران بر مستمندان مهربانى و توجه دارند؟خوش كرداران از بدكاران گذشت دارند؟با هم مواسات و همراهى دارند؟در پاسخ گفتم:نه،فرمود:اينان شيعه نيستند،شيعه كسى است كه چنين كند.
الکافي (ط - الإسلامية) ، جلد۲ ، صفحه۱۷۳
