حدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِی إِبْرَاهِیمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلْفَارِسِیِّ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ اَلْجَعْفَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ زَیْدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَرَّ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلَی جَمَاعَةٍ فَقَالَ عَلَی مَا اِجْتَمَعْتُمْ قَالُوا یَا رَسُولَ اَللَّهِ هَذَا مَجْنُونٌ یُصْرَعُ فَاجْتَمَعْنَا عَلَیْهِ فَقَالَ لَیْسَ هَذَا بِمَجْنُونٍ وَ لَکِنَّهُ اَلْمُبْتَلَی ثُمَّ قَالَ أَ لاَ أُخْبِرُکُمْ بِالْمَجْنُونِ حَقِّ اَلْمَجْنُونِ قَالُوا بَلَی یَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ إِنَّ اَلْمَجْنُونَ حَقَّ اَلْمَجْنُونِ اَلْمُتَبَخْتِرُ فِی مِشْیَتِهِ اَلنَّاظِرُ فِی عِطْفَیْهِ اَلْمُحَرِّکُ جَنْبَیْهِ بِمَنْکِبَیْهِ یَتَمَنَّی عَلَی اَللَّهِ جَنَّتَهُ وَ هُوَ یَعْصِیهِ اَلَّذِی لاَ یُؤْمَنُ شَرُّهُ وَ لاَ یُرْجَی خَیْرُهُ فَذَلِکَ اَلْمَجْنُونُ وَ هَذَا اَلْمُبْتَلَی.
امیرالمؤمنین امام علی فرمود: رسول خدا بر جمعی گذشت و فرمود برای چه گرد هم فراهم شدید؟ عرض کردند یا رسول اللّٰه این دیوانه ایست که غش میکند و ما بر گرد او جمع شدیم، فرمود این دیوانه نیست بلکه بیمار است، سپس فرمود شما را از دیوانه حقیقی آگاه نکنم؟ عرض کردند چرا یا رسول اللّٰه، فرمود دیوانه آنست که از روی تکبر راه میرود و با گوشۀ چشمش نگاه میکند و شانههای خود را از سر بزرگی میجنباند و با آنکه گناه خدا را میورزد آرزوی بهشت از خدا دارد، از شرش آسوده نیستند و به خیرش امیدی نیست اینست دیوانه ولی این بیمار و گرفتار است.
الخصال جلد ۱، صفحه ۳۳۲.