«يَمُنُّونَ عَليْكَ أَنْ أَسْلمُوا قُل لا تَمُنُّوا عَليَّ اِسْلامَكُم بَل اللهُ يَمُنُّ عَليْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ للاِیمَانِ اِن كُنتُمْ صَادِقِینَ»
از این كه اسلام آورده‏ اند بر تو منت می‏ نهند. بگو: بر من از اسلام‏ آوردنتان منت مگذارید، بلكه خداست كه با هدایت‏ كردن شما به ایمان بر شما منت می‏گذارد، اگر راستگو باشید ». سوره حجرات : ایه 17
این آیه  شریفه در باره عثمان بن عفان نازل شده است كه در زمان حفر خندق از كنار عمار بن یاسر(رضوان الله تعالی علیه) كه در حال كار كردن بود گذشت.
عمار در اثر كار كردن گرد و غبار به پا كرده بود. عثمان با آستینش جلوی بینی اش را گرفت و رفت.
عمار به او گفت:
كسی كه مساجد را آباد می كند و در آن جا به عبادت می پردازد، با فردی كه خود را از گرد و غبار دور می سازد و با شتاب و عناد از كنار آن می گذرد، برابر نیست.
عثمان برگشت و به او نگاهی انداخت و گفت: ای پسر كنیز سیاه! منظورت من بودم؟
سپس عثمان نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رفت و خدمت ایشان عرض كرد: ما مسلمان نشده ایم تا به شرافت ما دشنام دهی و آبروی ما را بریزی.
رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در پاسخ فرمود: بار اسلام را از دوش تو برداشتم (از این پس دیگر مسلمان نباش) پس برو.
در این هنگام خداوند آیه زیر را نازل كرد:
«يَمُنُّونَ عَليْكَ أَنْ أَسْلمُوا قُل لا تَمُنُّوا عَليَّ اِسْلامَكُم بَل اللهُ يَمُنُّ عَليْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ للاِیمَانِ اِن كُنتُمْ صَادِقِینَ» از این كه اسلام آورده ‏اند بر تو منت می‏ نهند. بگو: بر من از اسلام‏ آوردنتان منت مگذارید، بلكه خداست كه با هدایت‏ كردن شما به ایمان بر شما منت می‏ گذارد، اگر راستگو باشید ».
تفسیر قمی، ج 2، ص 297

نوشتن دیدگاه