1) قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: إِذَا رَأَيْتَ الرَّجُلَ يُخْرِجُ مِنْ مَالِهِ فِي طَاعَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَاعْلَمْ أَنَّهُ أَصَابَهُ مِنْ حَلَالٍ؛ وَ إِذَا أَخْرَجَهُ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَاعْلَمْ أَنَّهُ أَصَابَهُ مِنْ حَرَامٍ.
الكافي، ج5، ص311
حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: هنگامی که دیدی مردی، مالش را در راه طاعت و بندگی خدای عزّوجلّ خرج می کند، بدان که مالش از راه حلال به او رسیده است، و هنگامی که دیدی مالش را در راه معصیت خدای عزّوجلّ خرج می کند، بدان که مالش از راه حرام به او رسیده است.
2) أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ: الرَّجُلُ يَخْرُجُ ثُمَّ يَقْدَمُ عَلَيْنَا وَ قَدْ أَفَادَ الْمَالَ الْكَثِيرَ، فَلَا نَدْرِي اكْتَسَبَهُ مِنْ حَلَالٍ أَوْ حَرَامٍ؟ فَقَالَ: إِذَا كَانَ ذَلِكَ، فَانْظُرْ فِي أَيِّ وَجْهٍ يُخْرِجُ نَفَقَاتِهِ، فَإِنْ كَانَ يُنْفِقُ فِيمَا لَا يَنْبَغِي مِمَّا يَأْثَمُ عَلَيْهِ، فَهُوَ حَرَامٌ.
الكافي، ج5، ص311
راوی گفت: به حضرت امام صادق علیه السلام عرض کردم: مردی است که مدّتی نبوده و هم اکنون در حالی نزد ما آمده است که مال زیادی دارد. ما نمی دانیم که اموالش را از راه حلال کسب کرده است یا حرام؟ (تکلیف ما چیست؟) آن حضرت فرمود: وقتی این گونه بود، نگاه کن که وی اموالش را چگونه هزینه می کند. اگر اموالش را در راهی هزینه می کند که به دلیل حرام، شایسته نیست در آن راه هزینه شود، آن مال، حرام است.