[فقط يك بار در قرآن به كار رفته است: الرحمن، 37].
جواليقى مى نويسد گويند اصل اين كلمه عربى نيست (المعرب، ص 344). ادى شير به اين كلمه نپرداخته است. امام شوشترى آن را به معناى گل سرخ و فارسى دانسته است. (فرهنگ واژه هاى فارسى در عربى، ص 690). آرتـور جـفـرى نـوشته است: دانشمندان عموما برآنند كه واژه قرضى است، اما عجيب است كه لـغـويـان دربـاره اصـل آن چـيـزى نگفته اند و حال آنكه اين واژه از فارسى گرفته شده است (واژه هاى دخيل، ص 406). (نيز ـ تعليقه مترجم بر همين كلمه در كتاب پيشين، ص 51).
----------------------------
بهاء الدين خرمشاهى
45) وردة
- بازدید: 4888