يكى از بزرگان ، به صاحب ابن عبّاد،(1)نامه اى نوشته و از شخص ظالمى -كه گرفتار شده و محكوم به اعدام شده بود- شفاعت كرد و كيفيت قتل آن مرد، اينگونه بود كه بايد در آب آنقدر غوطه ور مى ساختند تا بميرد.
صاحب ابن عبّاد، در جواب نامه آن مردِ شفيع ، اين آيه را نوشت : (وَ لاتُخ اطِبْنى فِى الَّذيْنَ ظَلَمُوا اِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ)(2): درباره آنها كه ستم كردند، شفاعت مكن كه همه آنها غرق شدنى هستند!
و همچنين روزى يكى از فضلاى زمان ، نامه اى به صاحب عبّاد نوشت و در آن نامه فصاحت و بلاغت و لطافت خاصى بكار رفته بود؛ وقتى صاحب عبّاد آنرا مطالعه كرد؛ ديد كه اكثر عبارات از مكتوبات او گرفته شده . در جواب او اين آيه را نوشت : (هذِهِ بِضاعَتُنا رُدَّتْ اِلَيْنا)(3)اين كالاى خود ماست كه به ما باز پس گردانده شده است .
عبدالكريم پاك نيا
-----------------------------
1-ابوالقاسم اسماعيل بن عبّاد، كه بصاحب عبّاد، مشهور است ؛ وزير مويّد الدوله ديلمى بود و بعد از او وزير فخر الدوله ، و بسيار فاضل و سليم النّفس و كريم الطبّع بود.
2-هود / 37.
3-يوسف / 65.
