در تاريخ ولادت زينب سلام الله عليها اختلاف است. در رياحين الشريعه آمده است که ميلاد آن حضرت را، برخي پنجم ماه جمادي الاُولاي سال ششم، بعضي اوايل شعبان آن سال، بعضي در ماه رمضان و برخي ديگر در دهه آخر ماه ربيع الثاني و طبق نقلي ماه محرم سال پنجم هجرت ذکر کرده اند ولي هيچ يک از اين اقوال دليل محکم تاريخي ندارد. اين عدم اتفاق نظر در مورد تاريخ وفات آن مخدره نيز به چشم مي خورد به طوري که برخي آن را در ماه رجب سال 62 و بعضي در چهاردهم رجب سال 62 دانسته اند. همچنين در مورد محل دفن و قبر ايشان نيز اختلاف است. برخي قبر آن بانوي بزرگوار را در مدينه، جمعي در شام و گروهي در قاهره پايتخت مصر ميدانند. يکي از سادات در ولادت و فضيلت زينب کبري دختر اميرالمؤمنين عليهما السلام مولوديهاي سروده است که بخشي از آن چنين است:
دوستان! گشت عيان نور خدا پنجم ماه جمادي الاولي از جمال و رخ بانو زينب يعني از آينه علم وادب اختر پاک سماوات عُلي دختر شير خدا و زهرا مهربان خواهر و يار سبطين با حسن همدم و همکار حسين مقدمش بر همه بادا مسعود حق نگهداردش از چشم حسود لالهاي بود ز باغ ايمان که به دل داشت بسي داغ، نهان داغش از بس به دلِ سوخته بود لاله سان، چهرهاش افروخته بود حوريان محو رخ نيکويش قدسيان مات شکنج مويش عود ريزيد به مجمر بسيار مشک ريزيد ز دامن خروار شمع جمع حرم آل عبا بود شهزاده آزاده ما که بدو بار به منزل برسيد کشتي عشق به ساحل برسيد يعني از بَعد شهيد بيسر بُرد اين بار اسيري، خواهر تا اسارت به شهادت يکجا زنده گرداند آيين خدا گل گلزار نبوت چه شکفت جد او نام ورا زينب گفت يعني او زينت بابش علي است که از او نورخدا منجلي است جلوه احمدي از او پيدا صولت حيدريش چهره نما سينه اش مخزن اسرار خدا چهره آيينه آثار خدا آري اين نکته مسلّم باشد عالمه غير معلم باشد نگهي گرم و سري افکنده يعني از جان به حسينم بنده با برادر همه جا همراهم من کمين بنده او، اوشاهم تهيم از خود و پر از اويم عشقش از روز ازل بُدخويم اي دل ارطالب فيضي به ادب بوسه زن درگه بانو زينب سرورا! بنده نوازي کن ساز جندقي را به نگاهي بنواز گفتم اين شعر به عيد مولود تا شود توشه به روز موعود
ولادت
- بازدید: 11942