عن الصادق عليه السلام: كان لامي فاطمة عليهاالسلام صلاة تصلّيها علّمها جبرئيل، ركعتان تقرء في الاولي الحمد مرة، و «اِنَّا اَنْزَلْناهُ في لَيْلَةِ الْقَدْرِ»، و في الثانية الحمد مرة و مائة مرة «قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ» فاذا سلّمت سبّحت تسبيح الطاهرة عليهاالسلام، و هو التسبيح الذى تقدّم،[المراد به التسبيح الذى ذكرناه تحت الرقم: 1.]
تكشف عن ركبتيك و ذراعيك على المصلّي، و تدعو بهذا الدعاء، و تسأل حاجتك تعطها ان شاءاللّه تعالى، الدعاء:
(21) دعاى آن حضرت در برطرف شدن غم و اندوه
از امام صادق عليه السلام روايت شده: مادرم فاطمه عليهاالسلام نمازى داشت كه از جبرئيل فرا گرفته بود و آنرا مى خواند، و آن دو ركعت بود: در ركعت اول يك بار سوره ى حمد و سوره ى قدر، و در ركعت دوم يك بار سوره ى حمد و صد بار سوره ى توحيد و بعد از سلام و تسبيح حضرت زهرا عليها السلام را مى خواند، [مراد دعاى شماره ى يك اين مجموعه مى باشد]
سپس زانوها و پاها را روى سجّاده قرار داده و اين دعا را خوانده و حاجتش را مى خواهد.
ترفع يديك بعد الصلاة على النبي صلى الله عليه وآله و تقول:
اَللَّهُمَّ اِنّي اَتَوَجَّهُ اِلَيْكَ بِهِمْ، وَ اَتَوَسَّلُ اِلَيْكَ بِحَقِّهِمُ، الَّذى لا يَعْلَمُ كُنْهَهُ سِواكَ، وَ بِحَقِّ مَنْ حَقُّهُ عِنْدَكَ عَظيمٌ، وَ بِاَسْمائِكَ الْحُسْني وَ كَلِماتِكَ التَّامَّاتِ الَّتي اَمَرْتَني اَنْ اَدْعُوَكَ بِها.
وَ اَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الَّذى اَمَرْتَ اِبْراهيمَ عَلَيْهِ السَّلامُ اَنْ يَدْعُوَ بِهِ الطَّيْرَ فَاَجابَتْهُ، وَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الَّذى قُلْتَ لِلنَّارِ كُوني بَرْداً وَ سَلاماً عَلي اِبْراهيمَ، فَكانَتْ.
وَ بِاَحَبِّ اَسْمائِكَ اِلَيْكَ، وَ اَشْرَفِها عِنْدَكَ، و اعظمها لديك و اسرعها اجابه، و انجحها طلبه و بما انت اهله و مستحقه و مستوجبه.
دستهايت را بعد از صلوات فرستادن بلند كرده و مى خوانى:
پروردگارا! با نام آنان- ائمه عليهم السلام- بتو روى مى آورم، و بحقّ آنان، كه جز تو كسى از ژرفاى آن آگاه نيست، بتو توسل مى جويم، و نيز بحق كسى كه حق او نزد تو بسيار بزرگ است، و به نامهاى نيكويت و موجودات كامل تو، كه مرا امر فرمودى با نام آنان تو را بخوانم، بتو متوسّل مى شوم.
و به نام بزرگت كه به ابراهيم امر فرمودى كه با آن پرنده را صدا كند و پرنده او را پاسخ گفت: و بنام بزرگت كه به آتش فرمان دادى كه بر ابراهيم سرد و سلامت باشد، و آتش چنين شد.
و به محبوبترين نامهايت و شريفترين آنها در پيشگاهت و بزرگترين آنها نزد تو و به نامهايت كه اجابت دعا با آنها سريعتر انجام مى پذيرد و به مقصود بهترى نائل مى شويم و به آنچه تو شايسته ى آنى تو را مى خوانم.
و اتوسل اليك و ارغب اليك، و اتصدق منك، و استغفرك و استمنحك،
[استميحك (خ ل)] و اتضرع اليك و اخضع بين يديك و اخشع لك و كَ، وَاَخْشَعُ لَكَ، وَاُقِرُّ لَكَ بِسُوءِ صَنيعَتي، وَ اَتَمَلَّقُ وَ اُلِحُّ عَلَيْكَ.
وَ اَسْأَلُكَ بِكُتُبِكَ الَّتي اَنْزَلْتَها عَلي اَنْبِيائِكَ وَ رُسُلِكَ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ، مِنَ التَّوْراةِ وَ الْإِنْجيلِ وَ الْقُرْانِ الْعَظيمِ، مِنْ اَوَّلِها اِلي اخِرِها، فَاِنَّ فيهَا اسْمَكَ الْأَعْظَمَ، وَ بِما فيها مِنْ اَسْمائِكَ الْعُظْمي اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ.
وَ اَسْأَلُكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَنْ تُفَرِّجَ عَنْ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ تَجْعَلَ فَرَجي مَقْرُوناً بِفَرَجِهِمْ، وَ تُقَدِّمَهُمْ
في كُلِّ خَيْرٍ وَ تَبْدَءَ بِهِمْ فيهِ، وَ تَفْتَحَ اَبْوابَ السَّماءِ لِدُعائي في هذَا الْيَوْمِ، وَ تَأْذَنَ في هذَا الْيَوْمِ، وَ هذِهِ اللَّيْلَةِ بِفَرَجي، وَ اِعْطائي سُؤْلي في الدُّنْيا وَ الْأَخِرَةِ.
فقَدْ مَسَّنِيَ الْفَقْرُ، وَ نالَني الضُّرُّ، وَ سَلَّمَتْنِي الْخَصاصَةُ، وَ اَلْجَأَتْنِي الْحاجَةُ، وَ تَوَسَّمْتُ بِالذِّلَّةِ، وَ غَلَبَتْنِي الْمَسْكَنَةُ، وَ حَقَّتْ عَلَيَّ الْكَلِمَةُ، وَ أَحاطَتْ بِيَ الْخَطيئَةُ.
و به تو توسّل جسته، و به تو روى مى آورم، و از تو كمك خواسته، و طلب بخشش گناه و احسان و فضل تو را دارم، و در پيشگاهت زارى كرده و خضوع و خشوع مى نمايم، و به كردار زشتم اقرار كرده، و بر تو اصرار مى نمايم.
و بحق كتابهايى كه بر پيامبران و رسولانت- كه درود تو بر تمامى آنان باد- فرستادى، از تورات و انجيل و قرآن بزرگ و ديگر كتب، كه اسم اعظم تو در آنهاست، و بحق نامهاى بزرگ تو كه در آنست، بتو نزديكى مى جويم.
و از تو مى خواهم، كه بر محمد و خاندانش درود فرستاده و بر آنان گشايش عطا فرمايى، و گشايش كار مرا مقرون به گشايش كار آنان قرار دهى، و آنان را در هر كار نيكى مقدم كرده و از ايشان آغاز نمائى، و در اين روز درهاى آسمان را براى دعايم بگشايى، و در اين روز و اين شب به گشايش كارم و دادن حاجتم در دنيا و آخرت، اجازه صادر فرمايى.
بدرستيكه فقر و بيچارگى مرا در خود فرو برده، و پريشانحالى بر من تسلط يافته، و نياز و حاجت مرا به تو پناهنده ساخته، و ذلت و مسكنت بر چهره ام نقش بسته، و درماندگى بر من غالب شده، تو رافت و رحمت بر من واجب گرديده، و گناه مرا احاطه نموده است.
و هذا وقت الذى وعدت اولياءك فيه الاجابه، فصل على محمد و آله و امسح مابى بيمينك الشافيه، و انظر الى بعينك الراحمه، و ادخلنى فى رحمتك الواسعه.
و اقبل الى بوجهك، الذى اذا اقبلت به على اسير فككته و على ضال هديته، و على غائب
[ حائر، جائر (خ ل)] اديته، و على مُقْتَرٍّ اَغْنَيْتَهُ، وَ عَلي ضَعيفٍ قَوَّيْتَهُ، وَ عَلي خائِفٍ امَنْتَهُ، وَ لا تُخْلِني لِقاءَ عَدُوِّكَ وَ عَدُوّى، يا ذَاالْجَلالِ وَ الْاِكْرامِ.
يا مَنْ لا يَعْلَمُ كَيْفَ هُوَ، وَ حَيْثُ هُوَ وَ قُدْرَتَهُ اِلاَّ هُوَ، يا مَنْ سَدَّ الْهَواءَ بِالسَّماءِ، وَ كَبَسَ الْأَرْضَ عَلَي الْماءِ، وَ اخْتارَ لِنَفْسِهِ اَحْسَنَ الْاَسْماءِ، يا مَنْ سَمّي نَفْسَهُ بِالْإِسْمِ الَّذى بِهِ يَقْضي حاجَةَ كُلِّ طالِبٍ يَدْعُوهُ بِهِ.
وَ اَسْأَلُكَ بِذلِكَ الاِْسْمِ، فَلا شَفيعَ اَقْوى لي مِنْهُ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، اَسْأَلُكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَقْضِيَ لي حَوائِجي، وَ تَسْمَعَ مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ فاطِمَةَ، وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ، وَ عَلِيّاً وَ مُحَمَّداً، وَ جَعْفَراً وَ مُوسي، وَ عَلِيّاً وَ مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً، وَ الْحَسَنَ وَ الْحُجَّةَ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ
و اين زمان زمانى است كه به دوستانت وعده اجابت دعا را داده اى، پس بر محمد و خاندانش درود فرست، و آنچه از فقر و بيچارگى مرا در خود گرفته، را با قدرتت از من دور دار، و با چشم رحمتت بر من نظر افكن، و مرا در رحمت واسعه خود داخل ساز.
و به من توجّه بنما، توجّهى كه هرگاه بر اسيرى افتد او را آزاد سازد، و آنگاه كه بر گمراهى افتد هدايت شود، و آنهنگام كه بر حيران و سرگردانى افتد او را از حيرت رها سازد، و وقتى بر فقيرى افتد او را بى نياز گرداند، و آنزمان كه بر ناتوانى افتد نيرومند گردد، و هرگاه بر خائفى افتد او را ايمنى دهد، و مرا در معرض دشمنان خود و دشمنانم قرار ندهى، اى صاحب جلالت و بزرگوارى.
اى كسى كه هيچكس جز خودش به كيفيّت و جايگاه و قدرتش آگاه نيست، اى كسى كه هوا را با آسمان بست، و زمين را بر روى آب گستراند، و بهترين نامها را براى خود برگزيد،اى كسى كه خود را بنامى ناميد، كه حاجت هر كه با آن نام او را بخواند مستجاب مى شود.
از تو مى خواهم به آن نام، كه براى من شفيعى نيرومندتر از او وجود ندارد، و بحق محمد و خاندانش، از تو مى خواهم كه بر محمد درود فرستى، و حاجتهايم را روا فرمائى، و صدايم را به گوش محمد، على، فاطمه، حسن، حسين، على، محمد، جعفر، موسى، على، محمد، على، حسن، حجّت- كه
وَ بَرَكاتُكَ وَ رَحْمَتُكَ، صَوْتي، فَيَشْفَعُوا لي اِلَيْكَ وَ تُشَفِّعُهُمْ فِيَّ، وَ لا تَرُدَّني خائِباً، بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، وَ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ افْعَلْ بي كَذا وَ كَذا يا كَريمُ.

نوشتن دیدگاه