بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ
ترجمه :
37. بلكه اين پيغمبر اكرم از جانب خداوند عالم آمده بهحق و واقعيت، وتصديق فرموده پيغمبران را كه قبل از آن آمده بودند[1] .
تفسير :
]تصديق انبيا توسط پيامبر اسلام 9[
توضيح كلام اينكه اگر اين قرآن مجيد و تصديق اين پيغمبر اكرم نبود، هيچ دليلى بر نبوت احدى از انبياى سلف نداشتيم و ما اين مطلب را در كلم الطيب مفصلاً بيان كردهايم[2] ، البته لطفاً مراجعه فرماييد و خلاصه آن اين است كه اما انبياى قبل موسى نه امتى از آنها هست و نه كتابى در دست هست و نه سندى بر دعوى نبوت آنها داريم. و اما موسى و تورات او و دعاوى يهود از جهاتى باطل است كه از كتب عهد قديم[3] كه يهود تمام آنها را معتقد هستند، ثابت كردهايم. يكى از جهت قطع تواتر[4] آنها سه مرتبه و سر آنها در شرك و خرابى بيت المقدس و اورشليم و غارت سلاطين مشركين تمام آنچه در آنها بود كه ديگر اسمى از تورات و موسى باقى نماند كه در مرتبه اول سند تورات منتهى مىشود به القياء كاهن كه گفت من تورات را در كثافات بيت المقدس يافتم، سپس باب شرك رواج پيدا كرد و در دفعه دوم سند منتهى مىشود به عزراى كاهن[5] و در دفعه سوم باز از بين رفت، يك نفر قسى القلبى گفت تورات نزد من است. به علاوه تناقضاتى كه در اين تورات دست يهود هست و امورى كه بر خلاف عقل دارد كه نمىتوانند انكار كنند و اما انجيل اولاً، چهار انجيل دارند كه بين آنها تناقضات و كفريات بسيارى هست و هر يك آنها مستند به يك نفر از حواريون عيسى مىشود، آن هم در عهد جديد خود نصارى آن قدر مذمت از اينها شده كه اين صاحبان اناجيل از قابليت تصديق افتاده، فقط قرآن مجيد و تصديق اين پيغمبر است بر انبياى سلف كه مىفرمايد: (بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ) و مشركين ويهود و نصارى كه اين قرآن را قبول ندارند و اين پيغمبر را معتقد نيستند، هيچ گونه مدركى براى انبياى سلف ندارند.
[1] . ترجمه ديگر: ولى نه! او حقيقت را آورده و فرستادگان را تصديق كرده است.
[2] . ر.ك: الكلم الطيب: ص209.
[3] . منظور از كتب عهد قديم، تورات مىباشد كه در مقابل عهد جديد كه انجيل است.
[4] . تواتر: در اصطلاح بسيار ويكسان بودن نقل خبر و روايت به حدى كه در صحت خبر،ترديدى باقى نماند. در اينجا احتمالاً منظور مؤلّف آن است كه علم كافى به صدق مفادتورات به طورى كه صدق آن به تواتر رسيده باشد وجود ندارد؛ چرا كه تورات سه مرتبه ازبين رفته است.
[5] . ر.ك: تاريخ ابن خلدون: ج2، ص196.
آیه 37 «بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ»
- بازدید: 688