وَ إِذا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ

ترجمه :
14. و موقعى كه مشاهده كنند آيه‌اى را مسخره مى‌كنند[1] .
          
تفسير :
]مسخره كردن آيات الهى توسط مشركين[
«آيه» معجزه است، چه آيات شريفه قرآن باشد چه معجزات صادره از پيغمبر اكرم باشد، استهزاء و سخريّه مى‌كنند، اما معجزات را حمل به سحر مى‌كنند و قرآن مجيد را افترا مى‌پندارند و پيغمبر را سخريه مى‌كنند و اين يك نوع عقوبتى دارد فوق شرك و كفرِ آن‌ها كه اگر ايمان نمى‌آوردند و به همان شرك و كفر و ضلالت خود باقى بودند اين اندازه عقوبت نداشتند اين است كه مى‌فرمايد: (وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُوْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظّالِمِينَ إِلّا خَساراً)[2]  و مى‌فرمايد: (فِى قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللهُ مَرَضاً وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ بِما  كانُوا يَكْذِبُونَ)[3] .
 توضيح كلام اينكه اگر اين مشركين و كفار و ضالّين و خلفاى جور به همان شرك و كفر و ضلالت و غصب خلافت خود قناعت مى‌كردند و متعرض انبيا و خلفاى حقه و مومنين نمى‌شدند و اين همه نسبت‌هاى ناروا به انبيا و ائمه هدى و مومنين نمى‌دادند و اين مقدار اذيت و آزار و ظلم به آن‌ها نمى‌كردند، همان عذاب شرك و كفر و ضلالت و غصب خلافت را داشتند، لكن چون متعرض اين‌ها شدند و اين نسبت‌هاى ناروا را دادند و اين همه ظلم و اذيت به آن‌ها كردند، عقوبت آن‌ها اگر بگوييم هزار هزار برابر شده كم گفته‌ايم به خصوص به كسانى كه هيچ‌گونه طرفيتى با آن‌ها نداشته مثل صدّيقه طاهره3 و ائمه هدى كه در تقيه بودند و گوشه خانه نشستند، مثل زين العابدين 7 و بقيه ائمه طاهرين : مع‌ذلك آن‌ها را حبس و زنجير و قتل و ساير اذيت‌ها به آن‌ها روا داشتند. اللهمّ العنهم لعناً دائماً و عذّبهم بأشدِّ عذابِک[4] .

[1] .  ترجمه ديگر: و چون آيتى ببينند به ريشخند مى‌پردازند.
[2] .  و ما نازل كرديم از قرآن چيزى را كه آن چيز شفاى امراض است و رحمت است براىمؤمنين و ستمكاران را جز زيان نمى‌افزايد. سوره اسراء: آيه 82.
[3] .  در دل‌هايشان مرضى است و خدا بر مرضشان افزود و به سزاى آنچه به دروغ مى‌گفتندعذابى دردناك خواهند داشت. سوره بقره: آيه 10.
[4] .  خدايا، آن‌ها را لعنت كن، لعنت دائمى و به شديدترين عذاب‌ها، عذابشان كن.

نوشتن دیدگاه