26 «فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَ قالَ إِنِّى مُهاجِرٌ إِلى رَبِّى إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»
 
ترجمه :
26. پس ايمان آورد براى دعوت ابراهيم حضرت لوط و فرمود ابراهيم : محققاً من هجرت مى كنم و از بين شما بيرون مى روم به سوى پروردگار خود، محققاً او عزيز است و حكيم.
 
تفسير :
[علت مهاجرت انبيا و ائمّه]
(فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ) بسيار مورد تعجب است كه اين مشركين پس از مشاهده اينكه چه اندازه زحمت كشيدند تا چنين آتشى افروختند و منجنيق و فلاخن ترتيب دادند و حضرت ابراهيم را در هوا انداختند كه بر فرض اگر آتش هم نبود، ابراهيم تمام اعضاى بدنش خورد مى‌شد و هلاك مى‌شد، سپس ديدند كه يك مرتبه آتش گلستان شد و ابراهيم به سلامتى بر زمين قرار گرفت. [با اين حال] احدى از آن‌ها حتى آزر عمويش ايمان نياوردند، فقط لوط [كه] آن هم [از قبل] موحد بود و بر دين حق بود ايمان آورد و ساره عيال ابراهيم. باز حضرت موسى و فرعونيان كه بعد از مشاهده معجزات موسى بالاخص بلع سِحرِ سَحره[1] ، بنى اسرائيل و سحره و جمعى از قوم فرعون ايمان آوردند، [اما قوم ابراهيم نه تنها ايمان نياوردند]، بلكه در مقام اذيت او برآمدند كه حتى آزر گفت: (لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لاََرْجُمَنَّکَ)[2]  كه مى‌خواست ابراهيم را سنگسار كند، لذا فرمود: (وَ قالَ إِنِّى مُهاجِرٌ إِلى رَبِّى) كه واجب است پس از آنكه انبيا و ائمّه و مؤمنين [از هدايت گمراهان] مأيوس شدند و[فهميدند كه] ديگر طرف‌هاى آن‌ها قابل هدايت نيستند و در مقام اذيت آن‌ها برآمدند، هجرت كنند، چنانچه پيغمبر هجرت فرمود، حضرت موسى هجرت كرد و ابى‌عبدالله هجرت نمود. [حضرت ابراهيم] فقط با لوط و ساره هجرت كرد و معنى (إِلى رَبِّى) يعنى حسب الامر[3]  پروردگارم [مهاجرت مى‌كنم] و از ميان مشركين و ظالمين بيرون [مى]روم.
(إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ) هم قادر بر حفظ من هست و هم حاكم بين من و شما ]و كار او[ بر وِفق[4]  حكمت و صلاح است.

______________________________________________

[1] .  سَحَره: (جمع ساحر): جادوگران.
[2] .  اگر باز نايستى سنگسارت مى‌كنم. سوره مريم: آيه 46.
[3] .  حسب الامر: بنابر دستور.
[4] .  وِفق: مطابق.

نوشتن دیدگاه