14 «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلّا خَمْسِينَ عاماً فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ وَ هُمْ ظالِمُونَ»
 
ترجمه :
14. و هرآينه به تحقيق ما فرستاديم نوح را به سوى قوم خود پس درنگ كرد در آن ها هزار سال به استثناى پنجاه سال ، پس گرفت آن ها را طوفان و آن ها ظالم بودند[1] .
 
تفسير :
[سن نوح در زمان بعثت]
در اخبار دارد چنانچه گذشت كه حضرت نوح پس از هزار سال از هبوط آدم، [در] روز رحلت آدم به دنيا آمد و هشتصد و پنجاه سال از عمر شريف او گذشت تا مبعوث به رسالت شد و ناسخ[2]  دين آدم بود. ودر اين مدت اوصياى حضرت آدم حجت روى زمين بودند، مثل شيث و ساير انبياى قبل از نوح، مثل ادريس و غيره كه اسامى آن‌ها در قرآن بيان نشده، چنانچه مى‌فرمايد: (وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلاً مِنْ قَبْلِکَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنا عَلَيْکَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْکَ)[3] .
 
[مدت زندگانى نوح بعد از طوفان]
و پس از بعثت نهصد و پنجاه سال دعوت نمود: (وَما آمَنَ مَعَهُ إِلّا قَليلٌ )[4] و تقريباً حدود هفتاد و[يا] هشتاد نفر [به او ايمان آوردند] وبقيه عمر [او] پس از طوفان بود كه مجموعش در بعض اخبار دو هزار و سيصد سال[5]  و در اكثر اخبار دو هزار و پانصد سال [است] كه شهرها و عمارات [زيادى در اين مدت] ساخته شد. تا حين وفاتش [كه] ملك الموت آمد براى قبض روحش. مهلت خواست [تا] از آفتاب [به سايه] برود. [به] سايه رفت و گفت: اين مدت عمر در نظر[م] به قدر اين رفتن از آفتاب به سايه است[6] . و اوصياى او  مثل سام، هود، صالح [و] ساير انبيا تا زمان ابراهيم حجت روى زمين بودند، لذا مى‌فرمايد: (وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ) [نوح به پيامبرى مردم] سرتاسر دنيا [فرستاده شد] (فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إلّا خَمْسِينَ عاماً) مدت دعوتش قبل از طوفان. (فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ) تمام صفحه زمين زير آب رفت و تمام غرق شدند (وَ هُمْ ظالِمُونَ) هم ظلم به نوح كردند، چه اندازه اذيت؛ هم ظلم به دين؛ هم ظلم به نفس.

___________________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: ما نوح را بر مردمش به پيامبرى فرستاديم. او هزار سال وپنجاه سال كم درميان آنان بزيست. وچون مردمى ستم‌پيشه بودند، طوفانشان فرو گرفت.
[2] .  ناسخ: نسخ كننده ، باطل كننده.
[3] .  پيش از تو پيامبرانى فرستاده‌ايم . داستان بعضى را بر تو حكايت كرده‌ايم وداستان بعضى را بر تو حكايت نكرده‌ايم. سوره غافر (مؤمن): آيه 78.
[4] .  پس جز عده اندكى به او ايمان نياوردند. سوره هود: آيه 40.  
[5] .  كافى: ج8، ص284، ح429 وتفسير البرهان: ج6، ص116، ح1.
[6] .  امالى صدوق: ص602، ح7؛ روضة الواعظين: ج2، ص445 و بحار الأنوار: ج11،ص285، ح2.

نوشتن دیدگاه