11 «وَ لَيَعْلَمَنَّ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْمُنافِقِينَ»
 
ترجمه :
11. و هرآينه البته مى داند و مى شناسد خداوند متعال ، كسانى را كه از روى حقيقت و واقعيت ايمان آورده اند و هرآينه البته مى داند كسانى را كه منافق هستند كه به صورت ظاهر مى گويند مؤمن هستيم و در باطن كافر و مشرك هستند. بر او چيزى مخفى نيست ؛ عالم السرّ والخفيات است[1] .
 
تفسير :
]چهار ركن ايمان[
(وَ لَيَعْلَمَنَّ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا) در ايمان چهار امر شرط است :
 1. علم و يقين به جميع ما جاء به النبى (صلی الله علیه و آله و سلم)[2]  از توحيد به اقسامه؛ وعدل به اقسامه؛ و نبوت به جميع صفات و شئونات؛ وامامت ائمه اثنى عشر حق معرفت؛ و به معاد و خصوصيات؛ و به ضروريات دين و مذهب؛ و عدم ادخال ما ليس فى الدين فى الدين و عدم انكار ما فى الدين عن الدين[3] .
 2. عقيده و دلبستگى و در بندِ دين بودن و[دين را] بر همه چيز مقدم داشتن [حتى] بر جان و مال و عِرض[4]  و جاه[5]  و اولاد و ازواج و دنيا و ما فيها.
 3. اقرار و اعتراف به جميع آنچه در دين لازم است.
 4. تسليم در جميع واردات در تكوينيات و تشريعيات و ترك اعتراض و ناسزا گفتن.
و از براى يقين هم سه مرتبه است: علم اليقين، عين اليقين، حق اليقين.
 
[اقسام نفاق]
(وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنافِقِينَ) از براى «نفاق » هم اقسامى است. همين كه ظاهرش مخالف باطن باشد [علامت] نفاق است؛ ظاهرْ اسلام باطنْ كفر؛ ظاهره شيعه باطنْ سنى؛ ظاهر عالم باطن جاهل؛ ظاهر عادل باطن فاسق؛ ظاهر دوست باطن دشمن؛ ظاهر موقن[6]  باطن شاكّ[7] ؛ ظاهر هادى[8]  باطن مضل[9]  و هكذا ظاهر خوب باطن بد. اما مؤمن جايگاهش سعادت و رستگارى در بهشت [است] كه مى‌فرمايد: (وَ أَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِى الْجَنَّةِ خالِدِينَ فِيها ما دامَتِ السَّمواتُ وَ الاَْرْضُ إلّا ما شاءَ رَبُّکَ عَطاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ)[10]  و اما منافق: (إِنَّ الْمُنافِقِينَ فِى الدَّرْکِ الاَْسْفَلِ  مِنَ النّارِ وَ لَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيراً)[11] .

_____________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: وقطعاً خدا كسانى را كه ايمان آورده‌اند مى‌شناسد، ويقيناً منافقان را نيزمى‌شناسد.
[2] .  آنچه پيامبر آورده است.
[3] .  داخل نكردن چيزى در دين وانكار نكردن آنچه در دين است . به بيان ديگر: نه چيزى به دين اضافه كند ونه چيزى از آن كم كند.
[4] .  عِرض: آبرو؛ شرف؛ ناموس.
[5] .  جاه: مقام ، منزلت.
[6] .  موقن: كسى كه يقين دارد.
[7] .  شاكّ: شك كننده.
[8] .  هادى: هدايت كننده.
[9] .  مضل: گمراه كننده.
[10] .  اما كسانى‌كه نيك‌بخت شده‌اند، تا آسمان‌ها وزمين برجاست، در بهشت جاودانند، مگرآنچه پروردگارت بخواهد. كه اين بخششى است كه بريدنى نيست. سوره هود: آيه 108.
[11] .  آرى، منافقان در فروترين درجات دوزخند، وهرگز براى آنان ياورى نخواهى يافت.سوره نساء: آيه 145.

نوشتن دیدگاه