ƒ52 «وَ مَنْ يُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَخْشَ اللهَ وَ يَتَّقْهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ»
 
ترجمه :
52. و كسى كه اطاعت كند خدا و رسول را و بترسد از خدا و پرهيز كند از مخالفت او پس اين‌ها به فيوضات الهى نايل مى‌شوند.
 
تفسير :
[سه عامل موجب دستيابى به فيوضات الهى]
نايل شدن به فيوضات دنيوى و اخروى منوط به اين سه امر است :
اول، اطاعت خدا و رسول و اولى الامر كه مى‌فرمايد: (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى الاَْمْرِ مِنْكُمْ)[1] . و گفتيم امر به اطاعت ارشادى  است به حكم عقل و اطاعت اولى الأمر عين اطاعت رسول است و اطاعت او عين اطاعت خداست. در جامعه دارد: «مَنْ أطاعَكُمْ فَقَد أَطاعَ اللهَ»[2] ، لذا  مى‌فرمايد: (وَ مَنْ يُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ).
دوم، (وَ يَخْشَ اللهَ) «خشية» خوف است و دو قسم خوف داريم: خوف ممدوح و خوف مذموم، اما ممدوح سه خوف است: خوف خطر خاتمه، العياذ [بالله] بدون ايمان از دنيا رود، خوف از عذاب قيامت در اثر معاصى، خوف از عظمت پروردگار و كبريايى او كه انبيا و ائمّه داشتند، بسا ضعف مى‌كردند و مثل چوب خشك روى زمين مى‌افتادند.
و خوف مذموم، خوف از ذهاب مال و جاه و از غير خدا.
سوم، (وَ يَتَّقْهِ) «تقوا» پرهيز از معاصى الهيه و مخالفت با انبيا و اولياست.
(فَأُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ) استفاده مى‌شود كه فوز منحصر به اين طايفه است به قرينه جمله اسميه و ضمير (هُمُ).

_________________________________________________________________________________________

[1] .  اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را نيزاطاعت كنيد. سوره نساء : آيه 59.
[2] .  من لا يحضره الفقيه: ج2، ص627؛  تهذيب الاحكام: ج6، ص101 و هدية الزائرين :ص386.

نوشتن دیدگاه