17 «يَعِظُكُمُ اللهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَداً إِنْ كُنْتُمْ مُوْمِنِينَ»
 
ترجمه :
17. وعظ مى‌فرمايد خداوند تبارك و تعالى شما مؤمنين را كه ديگر اعاده نكنيد از براى مثل اين مورد هرگز اگر هستيد از مؤمنين[1] .
 
تفسير :
[معناى موعظه و وظيفه انبيا درباره آن]
از مفهوم اين جمله استفاده مى‌شود كه ايمان منافى با اين عمل است.
(يَعِظُكُمُ اللهُ) «موعظه» پند و نصيحت و تهديد و انذار است از امورى كه باعث ضرر و بلا و عقوبت و عذاب مى‌شود، مقابل ارشاد و هدايت كه راهنمايى است به امورى كه موجب نفع و نعمت و مثوبات مى‌شود كه تعبير به بشارت مى‌كنند و انبيا مكلف به هر دو قسمت هستند، بشير و نذير؛ مبشر و منذر و تمام مكلفين نسبت به يكديگر بايد امر به معروف و نهى از منكر كنند.
(أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَداً) ديگر اگر كسى قذف كرد، باور نكنيد و تجسس نكنيد، حتى اگر خود قائل اقرار كرد، القاى شبهه كنيد و اثر بر اقرارش بار نكنيد، چنانچه شرحش گذشت.
(إِنْ كُنْتُمْ مُوْمِنِينَ) تكليف مومن نسبت به مومن همين است، چون مومن محترم است، بايد هر عيبى از او ديديد، ستر كنيد و بازگو نكنيد. چه رسد كه به او تهمت زنيد و افترا ببنديد و افك و قذف كنيد.

___________________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: خداوند اندرزتان مى‌دهد كه هيچ‌گاه ديگر مثل آن را تكرار نكنيد.

نوشتن دیدگاه