15 «إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِكُمْ ما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللهِ عَظِيمٌ»
ترجمه :
15. زمانى كه از زبان يكديگر گرفتيد و براى ديگران تفوّه و نقل كرديد، چيزى را كه نبود براى شما علم به او، جاهل بوديد و گمان كرديد كه اين امر سهلى است و مؤاخذه ندارد و حال آنكه اين نزد خداوند عظيم و بزرگ است.
تفسير :
[شهادت از روى گمان ممنوع]
(إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ) «تلقى» اخذ و باور كردن است كه به مجرد گفته بعضى گرفتيد و باور كرديد (وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِكُمْ) و براى بعض ديگر نقل كرديد و به اصطلاح نُقل مجالس خود اين امر بود.
(ما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ) نه شاهد و بينه در بين بود و نه دليل و برهانى داشتيد و زود باور بوديد.
(وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّناً) كه اين نسبت به يك غلام و كنيز پَست و چيزى نيست و از اين نمره قضايا بسيار واقع شده و حال آنكه (وَ هُوَ عِنْدَ اللهِ عَظِيمٌ) خداوند مؤمنين را برادر يكديگر قرار داده (إِنَّمَا الْمُوْمِنُونَ إِخْوَةٌ)[1] سياه و سفيد؛ غنى و فقير؛ شريف و وضيع؛ قوى و ضعيف؛ عرب و عجم تماماً از حيث ايمان يكسان هستند و حكم الهى يكى است.
حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سّلم) فرمود:
«حُكْمِي عَلَى الواحِدِ حُكْمِي عَلَى الجَماعَةِ»[2] .
(إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقاكُمْ)[3] .
____________________________________________________________
[1] . در حقيقت مؤمنان با هم برادرند. سوره حجرات : آيه 10.
[2] . حكم و دستور من (پيغمبر) بر يك نفر، حكم براى همه مردم است؛ بر همه لازم است.مختلف الشيعة: ج3، ص154 و عوالى اللالى: ج2، ص98، ح270.
[3] . در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست. سوره حجرات : آيه 13.
آیه 15 «إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِكُمْ .....»
- بازدید: 807