8 «وَ يَدْرَوُا عَنْهَا الْعَذابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهاداتٍ بِاللهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكاذِبِينَ»
9 «وَ الْخامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللهِ عَلَيْها إِنْ كانَ مِنَ الصّادِقِينَ»
ترجمه :
8. و دفع مىشود از زوجه، عذاب حدّ زناى محصنه كه رجم باشد به اينكه شهادت دهد چهار مرتبه و قسم ياد كند كه شوهرش از دروغگويان است[1] .
9. ترجمه آيه[2]
تفسير :
[نحوه شهادت زوجه در دفع حد زنا]
و طريقه قسم و شهادت او اين است كه بگويد: «أشهدُ باللهِ إنّهُ مِنَ الكاذبينَ»[3] كه دروغ مىگويد كه به من نسبت زنا داده، و اين شهادت را چهار مرتبه تكرار كند كه مفاد (وَيَدْرَوُا عَنْهَا الْعَذابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهاداتٍ بِاللهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكاذِبِينَ) است و پس از اين چهار مرتبه در دفعه پنجم بگويد: «غَضَبَ اللهِ عَلَيَّ إنْ كانَ مِنَ الصادِقين»[4] كه مفاد (وَالْخامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللهِ عَلَيْها إِنْ كانَ مِنَ الصّادِقِينَ) است.
تنبيه :
اين دو جمله كمال تنافى و تضاد دارد، زيرا اگر صادق باشد، كاذب نيست و بالعكس و در واقع خالى از اين دو نيست و اين حكم براى رفع حدّ قذف و زنا است، چنانچه در خبر دارد:
«تُدْرَأُ الحُدُودُ بالشُبُهاتِ»[5] .
و به عبارت ديگر نه اثبات قذف مىشود و نه اثبات زنا، ولو خالى از اين دو نباشد، لكن عقوبت اخروى منوط به واقع است، اگر زوج دروغ گفته، عقوبت تهمت به زنِ عفيفه محصنه داده و اگر راست گفته، آن زن عقوبت زنا دارد، مگر اينكه توبه كنند بين خود و خدا رفع عقوبت هم از آنها مىشود كه فرمودند :
«التائِبُ مِنَ الذَنبِ كَمَنْ لاَ ذَنْبَ لَهُ»[6] .
و خداوند هم قبول توبه مىفرمايد.
_____________________________________________________________
[1] . ترجمه ديگر: و از زن، كيفرساقط مىشود، در صورتى كه چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه شوهر او جداً از دروغگويان باشد.
[2] . و گواهى پنجم آنكه خشم خدا بر او باد اگر شوهرش از راستگويان باشد.
[3] . قسم مىخورم به خداوند كه او از دروغگويان است.
[4] . خشم و غضب خداوند بر من باد اگر شوهر من از راستگويان باشد.
[5] . حدود الهى با وجود شبهه برداشته و دفع مىشوند. شرائع الاسلام: ج4، ص927؛ الانصاف للمرداوى : ج10، ص266 و من لا يحضره الفقيه: ج4، ص75، ح5146.
[6] . كسى كه از گناه خود توبه مىكند همانند كسى است كه اصلاً گناهى مرتكب نشده است.كافى : ج2، ص435، ح10؛ الخصال: ص592، ح19 و عيون اخبار الرضا (علیه السّلام): ج1، ص79،ح347.
آیه 8 و 9
- بازدید: 944