6 «وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْواجَهُمْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَداءُ إِلّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصّادِقِينَ»
7 «وَ الْخامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللهِ عَلَيْهِ إِنْ كانَ مِنَ الْكاذِبِينَ»
ترجمه :
6. و كسانى كه رَمْى مىكنند زنهاى خود را به زنا و چهار شاهد عادل ندارند، بايد براى رفع حدّ قذف چهار مرتبه قسم ياد كند قسم جلاله كه او راست مىگويد و از راست گويان است.
7. و قسم پنجم لعن كند به خود اگر از دروغگويان باشد[1] .
تفسير :
[چگونگى شهادت قاذف و احكام لعان]
اين آيه راجع به مسئله لعان است و در واقع استثنا نسبت به آيه قبل است كه نسبت زنا به زن دادن در صورتى كه چهار شاهد عادل ندارد، بايد حدّ قذف به او جارى كرد، فقط زوج طريق ديگرى براى اثبات زنا دارد، اگر چهار شاهد دارد، فَبِها[2] و اگر ندارد، بايد لعان كند تا رفعِ حدّ قذف از او بشود كه مىفرمايد: (وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْواجَهُمْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَداءُ إِلّا أَنْفُسُهُمْ) و طريقه آن اين است كه چهار مرتبه بگويد: «أَشْهَدُ باللهِ أَنِّي لَمِنَ الصادِقيِنَ فيما رَمَيتُ زَوْجَتِي بِالزِنا»[3] پس از اين چهار مرتبه، در مرتبه پنجم، خود را لعن كند اگر از دروغگويان باشد، بگويد: «لَعنَةُ اللهِ عَلَيَّ إن كُنتُ مِنَ الكاذِبِينَ»[4] كه مىفرمايد :
(فَشَهادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصّادِقِينَ * وَ الْخامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللهِ عَلَيْهِ إِنْ كانَ مِنَ الْكاذِبِينَ)، رفع حدّ قذف از او مىشود و اثبات حدّ زناى محصنه بر زوجه او كه رجم باشد مىشود، مگر آنكه زوجه هم راهى دارد كه حد زنا را از خود دفع كند كه مىفرمايد:
___________________________________________________________________
[1] . ترجمه ديگر: و كسانى كه به همسران خود نسبت زنا مىدهند، و جز خودشان گواهانى ديگر ندارند، هر يك از آنها بايد چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه او قطعاً از راستگوياناست «6» و گواهى در دفعه پنجم اين است كه شوهر بگويد: لعنت خدا بر او باد اگر ازدروغگويان باشد «7».
[2] . فبها: به دنبال جمله شرطى گفته مىشود، كه در آن از انجام كارى مطابق ميل گوينده سخنبه ميان مىآيد؛ بسيار خوب است؛ بهتر؛ چه بهتر. ر.ك: فرهنگ بزرگ سخن، واژه «فبها».
[3] . قسم مىخورم به خداوند كه در اينكه زن من زنا كرده راست گفتم. شرايع الإسلام : ج3،پاورقى ص654؛ شرح اللمعة «شهيد ثانى»: ج6، ص22 و الاستذكار «ابن عبدالبر»: ج6،ص93.
[4] . لعنت خداوند بر من باشد اگر دروغ گفته باشم (در اينكه زن من زنا كرده است). همان.
آیه 6 و 7
- بازدید: 960