ƒ1 «سُورَةٌ أَنْزَلْناها وَ فَرَضْناها وَ أَنْزَلْنا فِيها آياتٍ بَيِّناتٍ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ»
 
ترجمه :
1. سوره‌اى است نازل فرموديم و فرض و واجب كرديم او را و نازل كرديم در اين سوره آيات و دلايل و براهين واضحه روشن باشد كه شما متذكر شويد[1] .
 
تفسير :
[مراتب نزول سوره‌هاى قرآنى بر پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)]
(سُورَةٌ) مأخوذ از سورِ بلد است كه حصارى دور او مى‌كشند كه حدودش معين و مشخص باشد و سُوَرِ قرآنيه از اين باب است كه يك قسمت از قرآن محدود به حدى است، از ابتدا تا انتها نه چيزى از آن ناقص شده و نه بر او افزوده شد[2] .
(أَنْزَلْناها) مراتب نزول قرآن در مقدمه اين تفسير بيان شده[3] .
اولاً، در عالم نورانيت بر نور مقدس نبوى  (صلی الله علیه و آله و سلم)، سپس در لوح محفوظ ، بعداً در ليلة القدر در آسمان، بعد از آن توسط روح الأمين بر قلب سيد المرسلين  (صلی الله علیه و آله و سّلم) نجوماً در مدت (23) سال ايام رسالت حضرتش در مكه و مدينه و اين سوره در مدينه نازل شده و در خبر از حضرت صادق  (علیه السلام) است كه بعد از سوره نساء بوده[4] .
(وَ فَرَضْناها) «فرض» و واجب بر تمام مكلفين عمل به دستوراتى كه در اين سوره بيان شده (وَ أَنْزَلْنا فِيها آياتٍ بَيِّناتٍ) «آيه» نشانى و دليل و برهان و منطق است و معجزه كه از جانب خداوند نازل شده به بيان واضح روشن كه «بيّنه» است و حجت بر بندگان تمام مى‌شود و راه عذرى بر احدى باقى نمى‌ماند (لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ) «لعلّ» به معنى بايد است و باشد كه متذكر شويد.

_______________________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: اين سوره‌اى است كه آن را نازل و آن را فرض گردانيديم و در آن آياتى روشن فرو فرستاديم ، باشد كه شما پند پذيريد.
[2] .  براى آگاهى بيشتر ر. ك: همين تفسير، ج1، (در بيان معناى سوره)، ص188.
[3] .  ر. ك: همين تفسير، ج1، گفتار نهم ، ص165ـ170.
[4] .  كافى: ج2، ص32 ـ 33، ضمن ح1؛ تفسير نورالثقلين: ج5، ص118، ح5 و تفسير البرهان :ج5، ص361، ح1. همه منابع، خبر را از ابى جعفر (امام باقر (علیه السّلام)) نقل كرده‌اند.

نوشتن دیدگاه