77 «أَ فَرَأَيْتَ الَّذِى كَفَرَ بِآياتِنا وَ قالَ لاَُوتَيَنَّ مالاً وَ وَلَداً»
ترجمه :
77. آيا پس از اين بيان مىبينى كسى كه كافر شد به آيات قرآن مجيد و گفت: هرآينه به ما داده مىشود مال و اولاد.
تفسير :
[توهم باطل كفار]
(أَ فَرَأَيْتَ) از راه تعجب مشاهده مىكنى كه پس از اين همه آيات و ادلّه و حجج و بيانات واضحه كه مشتمل بر مضرات شرك و كفر و عقوبات و بليّات دنيوى و اخروى و به حس و وجدان حالات امم سابقه را درك كرده و مع ذلك (الَّذِى كَفَرَ بِآياتِنا) بعضى مفسرين گفتند عاص بن وائل[1] بوده. بعضى گفتند وليد بن مغيره[2] بوده[3] ، لكن مكرر گفتهايم كه مفاد آيات عام است؛ يعنى كسى كه اين صفت را داشته باشد كه از روى عناد و عصبيت با اين همه بيانات، كافر به آيات ما باشد و منكر شود.
(وَ قالَ لاَُوتَيَنَّ مالاً وَ وَلَداً) كه من بر كفر و شرك و عبادت آلهه و متابعت اسلاف خود كنم هرآينه هم مال و منال پيدا مىكنم و هم اولاد و هيچ گونه عقوبت و عذابى ندارم، نه در دنيا و نه در آخرت، هميشه خوش و خرّم هستم. و اين دعوى ادعاى تمام طبقات و ملّيين عالم است كه خود را اهل سعادت و نجات توهم مىكنند و ديگران را اهل هلاكت تصور مىكنند، لكن هيچگونه مدركى و دليلى بر اين دعوى ندارند، فقط مدرك آنها تقليد آبا و اجداد آنهاست كه گفتند ما متابعت مىكنيم آنها را و از دين آبايى و اجدادى دست برنمىداريم.
___________________________________________________________________________
[1] . عاص بن وائل السهمى : از بزرگان زمان جاهليت مىباشد واز كسانى بوده است كه درابتداى بعثت وقبل آن به همراه وليد بن مغيره مخزومى ، رسول اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) را زياد مورد تمسخرو استهزاء قرار مىداده است و وقتى قاسم فرزند گرامى رسول اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فوت نمودند وى كسى بود كه گفت : «إنّ محمّد أبتر؛ محمد مقطوع النسل است » كه آيه (إنَّ شانئکَ هُوَالأبْتَر) نازل شد. همچنين آيه (أرَأيْتَ الذى يُكَذِّبُ بالدين ) در مورد ايشان نازل شده است . عاص بن وائل در مكه فوت نمود. ر. ك : تاريخ طبرى: ج2، ص117؛ الكامل فى التاريخ «ابن اثير»: ج2، ص72؛ مستدركات علم رجال حديث «نمازى »: ج4، ص 306 وسير اعلام النبلاء «ذهبى »: ج17، ص469.
[2] . وليد بن مغيره : از بزرگان عرب جاهلى بوده است واز سرمايه داران بزرگ زمان خود مىباشد كه حتى خواست پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را با ثروت خود تطميع كند ومردم براى حكميت در امورخود به او مراجعه مىكردند. از پنج نفرى بوده است كه پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را مسخره واستهزاء مىكردند ووقتى كه پيامبر براى او (بِسْمِ آللهِ آلرحمنِ آلرحيم ) را تلاوت فرمود، كلمه الرحمن را مورد تمسخر قرار داد وبعد پيامبر سوره (حم سجده ) را تلاوت فرمودند كه وليد بسيار خشمگين شد وترسيد وبعداً گفت كه اين كلام سحر است كه در قلوب مردم وارد مىشود. آياتى در مورد وى نازل شده است : (ذَرْنى وَمَنْ خَلَقْتُ وَحيداً) [سوره مدثر :آيه 12] و(لا تُطِعْ كُلَّ حَلّافٍ مهين ... سَنَسِمُهُ عَلى الخُرطوم ) [سوره قلم : آيات 10و 16]. الكنى والألقاب: ج1، ص77.
[3] . ر.ك: تفسير قمى: ج2، ص54؛ تفسير التبيان: ج7، ص146 وتفسير مجمع البيان: ج6،ص447.
آیه 77 «أَ فَرَأَيْتَ الَّذِى كَفَرَ بِآياتِنا وَ قالَ لاَُوتَيَنَّ مالاً وَ وَلَداً»
- بازدید: 480