ƒ70 «ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلى بِها صِلِيًّا»
 
ترجمه  :
70. پس هرآينه ما داناتريم به كسانى كه آن‌ها سزاوارترند به جهنم و عذاب‌هاى آن از حيث احتراق و سوختن به آتش.
 
تفسير :
[در معناى ماده «صلى»]
(ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ) چون علم الهى ذاتى و عين ذات و غير متناهى و غير محدود است، از باطن و ظاهر هر كه با خبر است (بِالَّذِينَ) از كفار و منافقين و مخالفين و معاندين و اهل معاصى (هُمْ أَوْلى بِها) آن‌هايى كه استحقاق عذاب بيشتر و زيادتر و سخت‌تر دارند (صِلِيًّا) احتراق و سوزش آن‌ها زيادتر است، چنانچه مى‌فرمايد در سوره اعلى: (وَ يَتَجَنَّبُهَا الاَْشْقَى * الَّذِى يَصْلَى النّارَ الْكُبْرى)[1] ، (وَ يَصْلى سَعِيراً)[2] ، (وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً)[3] ، (ثُمَّ الْجَحِيمَ  صَلُّوهُ)[4] . و از براى اين ماده معانى ديگرى است مثل صلات به معنى نماز كه در قرآن موارد بسيارى امر نماز را بيان فرموده و به معنى دعا: (وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلوتَکَ سَكَنٌ لَهُمْ)[5]  و به معنى شمول رحمت و طلب رحمت: (أُولئِکَ عَلَيْهِمْ  
صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ)[6] ، (إِنَّ اللهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً)[7] .
 
تنبيه :
[نعمت‌هاى بهشت و عذاب‌هاى جهنم درجه‌بندى و داراى حيات است]
نعمِ بهشتى و عذاب‌هاى جهنمى ذى روح هستند، اهل بهشت به مقدار قابليت خود از نعم بهشتى التذاذ مى‌برند؛ بسا يك درجه، دو درجه الى هزار درجه التذاذ مى‌برند هر كدام به تفاوت درجات ايمان و مراتب اخلاقى و زيادتى اعمال صالحه، و اهل عذاب هم به تفاوت دركات كفر و عناد و صفات خبيثه و اعمال سيئه معذّب مى شوند، مثلاً در بهشت يك مأكول مأمور است به اين، يك درجه لذت بخشد، و به ديگرى هزار درجه و يك عذاب مثل آتش مأمور است به اين يك مرتبه بسوزاند، و به آن هزار مرتبه، چنانچه در دنيا هم ايمان و كفر، اخلاق حسنه و سيئه، اعمال صالحه و سيئه، تفاوت درجات زياد دارد، و قياس ايمان على (علیه السلام) و صفات حميده و عبادات و اعمال صالحه او را با ادنا درجه اهل ايمان و هكذا نفاق اوّلى و دومى را با ضعيف‌ترين كفار و معاندين.

___________________________________________________________________________________

[1] .  و دورى مى‌كند آن‌كه شقاوت پيدا كرده. همان كسى كه در آتش بزرگ درآيد. سوره اعلى :آيات 11 ـ 12.
[2] .  و در آتش افروخته درآيد. سوره انشقاق: آيه 12.
[3] .  و به زودى در آتشى فروزان درآيند. سوره نساء: آيه 10.
[4] .  آنگاه ميان آتشش اندازيد. سوره حاقه: آيه 31.
[5] .  و برايشان دعا كن، زيرا دعاى تو براى آنان آرامشى است، و خدا شنواى داناست. سورهبقره: آيه 103.
[6] .  بر ايشان درودها از پروردگارشان [باد]. سوره بقره: آيه 157.
[7] .  خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‌فرستند. اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، بر او درودفرستيد و به فرمانش به خوبى گردن نهيد. سوره احزاب: آيه 56.

نوشتن دیدگاه