49 «فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللهِ وَهَبْنا لَهُ إِسْحقَ وَيَعْقُوبَ وَ كُلاًّ جَعَلْنا نَبِيًّا»
 
ترجمه  :
49. پس چون از آن‌ها اعتزال نمود و از اصنام آن‌ها، ما به او عنايت فرموديم اسحاق و يعقوب را و تمام آن‌ها را قرار داديم نبى.

تفسير :
[بركات دورى از مشركان براى حضرت ابراهيم(علیه السلام)]
(فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ) از بين آن‌ها بيرون رفت به طرف بيت المقدس (وَ ما يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللهِ) كه از بت‌هاى آن‌ها و آلهه آن‌ها و توجه به ذات اقدس ربوبى خداوند براى آنكه وحشت تنهايى به او اثر نگذارد (وَهَبْنا لَهُ إِسْحقَ) كه ملائكه نازل شدند بر ابراهيم و بشارت دادند به عيالش، چنانچه مى‌فرمايد : (وَامْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحقَ وَ مِنْ وَراءِ إِسْحقَ يَعْقُوبَ)[1] .  
(وَيَعْقُوبَ) كه فرزند اسحاق باشد و در زمان ابراهيم به دنيا آمد كه فرزند ابراهيم بود.
(وَ كُلاًّ جَعَلْنا نَبِيًّا) يعنى «كل واحد منهما»[2]  كه اسحاق و يعقوب باشد(علیهما السلام)، و ممكن است معنى «كل واحد منهم»[3]  باشد كه ابراهيم و اسحاق و يعقوب باشد.
 
تنبيه :
اختلاف شد بين يهود و بين مسلمين كه خداوند ابتدا اسحاق را به ابراهيم داد يا اسماعيل را، و مسلمين معتقد به اين هستند كه ابتدا اسماعيل را از هاجر به او عنايت فرمود، عيال ابراهيم ساره حسد برد، كه خود عقيم بود، گفت: اين بچه را با مادرش ببر جايى كه من مشاهده نكنم. مأمور شد آورد آن‌ها را به مكّه معظمه كه شرحش در قرآن مجيد دارد: (رَبَّنا إِنِّى أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِى بِوادٍ غَيْرِ ذِى زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِکَ الْمُحَرَّمِ)[4]   و اوست ذبيح الله، و اهل كتاب اسحاق را معتقدند.

_____________________________________________________________________

[1] .  و عيال ابراهيم ساره ايستاده بود پس تبسم كرد و خنديد پس بشارت داديم او را به اسحاق و بعد از اسحاق يعقوب. سوره هود: آيه 71.
[2] .  هر يك از آن دو.
[3] .  هر يك از آنان.
[4] .  پروردگار ما! به درستى كه من سكنا دادم بعض ذريه خود را به يك بيابانى كه هيچ كشتزار ندارد نزد خانه تو، كه او را محترم داشته‌اى. سوره ابراهيم: آيه 37.

نوشتن دیدگاه